Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

Frits de Lange is hoogleraar ethiek: De strategie achter de onvermoeibare reisdrang van sommige pensionado’s. De koffers van hun ene reis zijn nog niet uitgepakt, of ze hebben alweer geboekt voor de volgende. Zij reizen, als alle moderne toeristen, niet om landen of culturen te leren kennen of mensen te ontmoeten, maar om belevenissen op te doen. Zij bewegen zich door tijd en ruimte, maar zonder ander doel dan om daaraan even ontstegen te zijn. Zij hechten zich nergens, committeren zich aan niemand, maar wensen alleen de sensatie dat zij in al hun poriën voluit leven.

Liedekerke: anderstalige kinderen niet welkom op speelplein: racistisch?
Burgemeester Wijnants is kop van jut. Het gaat om een groot aantal nederlands onkundige kinderen waarvan de ouders niet in Liedekerke wonen. Waarom die, zelfs vanuit Brussel, absoluut naar de pleinwerking in Liedekerke komen?

Reacties Forum LLB :
A quand l'étoile jaune pour les francophones?

Il n'y a pas qu'à liedekerke qu'on exige de connaître la langue de l'activités. J'habite Woluwé-saint-lambert (nvdr de gemeente waar Mangain burgemeester is), mes enfants vont dans des plaines de jeux organisées par une asbl communale durant les vacances (donc des plaines organisées, avec activités multiples: bricolage, cuisine et j'en passe) et dans les conditions d'inscription il est clairement indiqué que l'enfant doit être capable de s'exprimer en français (notion de base). Et pour les plaines organisées par la commune en néerlandais, idem: connaissance de base du néerlandais. Ca existe depuis des lunes et personne n'y a jamais trouvé à redire.... on fait pareil en Flandre et on crie au scandale... Ce n'est pas dans un règlement communal, mais celà existe quand même dans les conditions de participation... c'est du pareil au même...

Communautair dossier

DJ Epping: De centrale vraag is of het Belgisch model in staat is meer Vlaamse autonomie te accomoderen. Tot nu toe werden de recepten uit de oude doos toegepast: problemen in stukken snijden, kruimeltjes uitdelen en de rest doorschuiven.
Als het BHV-monster opduikt (begin 2009), zijn de dagen van Leterme-I definitief geteld. De regering explodeert en de verkiezingen van juni 2009 dienen zich aan. Vlaamse en Franstalige partijen strijden dan over de vraag wie de grootste wordt in de eigen deelstaat. Om die strijd te winnen, neemt opbod-politiek groteske vormen aan. … op een denkgroep van voormalig PSC-voorzitter Charles-Ferdinand Nothomb op het Sint Anna kasteel pleitte ik ervoor Brussel een ‘Europees statuut’ te geven … Brussel had volgens hen geen Europese vervlechting nodig, het kon zijn eigen problemen wel oplossen als de Vlamingen wat inschikkelijker waren.Met Brussel-Halle-Vilvoorde voerden Vlamingen een ‘enge territorialiteitspolitiek’, aldus sommige Franstalige vragenstellers. Sommigen vroegen: wat wil Vlaanderen nu eigenlijk? Het is wat vreemd om als Nederbelg naar Brussel te komen om een Franstalige groep te vertellen wat er leeft in Vlaanderen. Ik heb, in een bescheiden poging, geantwoord dat Vlamingen geen separatisten zijn, maar dat de toekomst van België afhangt van het vermogen meer Vlaamse autonomie te realiseren. Het bleef angstwekkend stil in de zaal en ik ben weer naar New York gereisd zonder iemand te overtuigen. Maar het was een nuttige praktijkles die mij leerde hoe groot de mentale kloof is tussen een Brussels-Franstalige publiek en mainstream Vlaanderen.
… Na afloop kwam een oudere man op me af die bekende dat hij bij het FDF was. Hij zei me dat hij twintig jaar geleden ook al eens had voorgesteld Brussel een Europees statuut te geven. ,’Maar als er toen een machinegeweer in de buurt had gelegen, had ik hier niet meer gestaan. Ik stuitte op agressie. Waarom? We hebben in Brussel 19 burgemeesters, tientallen schepenen, honderden raadsleden, gewestelijke ministers, parlementsleden en nog een provinciale vetlaag. Brussel is de bakermat van vele politieke carrières. Dat systeem afschaffen, is in Brussel politieke zelfmoord’.
Als de herverkaveling van Brussel al zo moeilijk is, wat is dan nog mogelijk in federaal Belgie? Ik wens premier Leterme veel succes. Anders gezien zou dit dé voorwaarde moeten zijn voor om het even welke financiële bijdrage aan Brussel: de afschaffing van de 19 baronieën! Dat zou pas een daad van goed bestuur zijn! En in één adem kunnen het Waals gewest en gemeenschap fusioneren.

Jan Van de Casteele (VVB)
Blijft Leterme na 15 juli toch nog langer zitten als de boksbal van de Franstaligen en Vlaamse liberalen, dan trekt De Wever er met zijn partij alleen uit. Vlaamsgezinde CD&V’ers (dat veel malcontenten uit de –zinkende- boot springen is zeker) kunnen dan in vier windrichtingen wegstuiven. Als de Vlaamsgezinde partijen het even kunnen laten om vooral mekaar tegen de schenen te trappen - zonder hun eigen maatschappelijk project te verwaarlozen, dat hoeft niet - wie weet… Als de Vlaamsgezinden van de Gravensteengroep, Warande en Lentemanifest – al was het maar voor even – de eigen grens willen overstijgen, wie weet…

Leterme: "bij sommige mensen van de N-VA wringt het dat ik eerste minister wil zijn van álle Belgen en ik België niét op de helling wil zetten. Zij moeten leren leven met ons standpunt: mijn partij blaast België niet op."
(Zie eveneens mijn brief aan de CD&V voorzitter) Anders gelezen: Zie mijn brief aan de CD&V voorzitter.Dat weet iedereen en iemand die kiest voor CD&V heeft daar géén probleem mee. Maar velen zullen wel problemen hebben als dat ook betekent dat de beloften om BHV te splitsen en de gewesten meer bevoegdheden en verantwoordelijkheid te geven niet voor een belangrijk deel gerealiseerd worden. Hijzelf heeft trouwens het belangrijkste argument, zowel uitgangspunt voor als finaliteit van de onderhandelingen gekozen: geen regeringsdeelname van CD&V zonder …. Niet deelnemen aan een regering is inderdaad GEEN separatisme. Daardoor wordt België NIET opgeblazen, naar mijn aanvoelen is het op de lange termijn de énige waardevolle bijdrage voor het in stand houden van een weliswaar ANDER België.
Acht jaar lang heeft CD&V aangetoond dat het zo niet verder kan – hierin gesteund door diverse wetenschappelijk onderbouwde studies en maatschappelijke ontwikkelingen - en ik ben het volkomen eens met uw (nvdr Van Parys, CD&V) conclusie dat het probleem structureel is en enkel een structurele ingreep hieraan kan verhelpen. Waren dat dan allemaal leugens, stoere oppositiepraat?
De vraag is of CD&V kiest voor de voortzetting van DIT België of voor het België dat men voorgespiegeld heeft aan de kiezers: een ANDER België, dat een meerwaarde heeft voor de meerderheid van zijn burgers. Dat slaat niet alleen op de Vlamingen; hoewel toch geen ‘minderheid’ in dit land, ook al bewijst de regeringssamenstelling het tegendeel. In Wallonië en Brussel heeft men alvast NOOIT last gehad van een regionalistische invalshoek.

Geachte Premier Leterme, woord houden doet men niet om stemmen te houden (of te winnen) maar omwille van de eigen geloofwaardigheid én goed bestuur. Woord houden is geen taalspelletje!

Binnenland

DM: ABX vervolgverhaal
… Van de Lanotte prijst in één adem het werk van Laurent Levaux, sinds de verkoop aan 3i topmanager van ABX en een vertrouweling van Didier Reynders (MR). De huidige belangstelling voor het logistieke bedrijf bewijst volgens Vande Lanotte "dat we ABX gered hebben en dat de sanering is gelukt".ABX was toen een bodemloze put die de belastingbetaler al 1,5 miljard euro had gekost. Toen de Europese Commissie zich met het dossier ging bemoeien, werd de verkoop een absolute must. Europa waarschuwde België immers dat het een al uitgevoerde herkapitalisering van ABX nooit zou goedkeuren als de groep niet verkocht zou worden. … Onder tijdsdruk werd ABX daarom voor een symbolische euro verkocht aan 3i. "Levaux en Fortis hebben van die hopeloze situatie gebruik gemaakt om zelf ook aandeelhouder te worden van ABX", weet een ingewijde. "Als ABX straks verkocht wordt, passeren zij eveneens langs de kassa." Toch raar dat die ‘ingewijden’ nooit beschuldigd worden van voorkennis. Een symbolische euro?

Hugo Claus pleegt euthanasie – reacties in verschillende kranten
Kardinaal Danneels: 'Door zomaar uit het leven te stappen, antwoordt men niet op het probleem van lijden en dood. Men loopt er in een boog om heen en omzeilt het. Omzeilen is geen heldendaad, geen voer voor frontpaginanieuws.'
'Onze samenleving weet blijkbaar geen weg meer met de dood en het lijden', zei Danneels. 'Ze heeft naar eigen zeggen al vele zogenaamde taboes neergehaald. Maar ze heeft er ook een nieuw taboe bij gecreëerd, namelijk dat de dood geen zin kan hebben en dat alle lijden absurd moet zijn. Er is geen plaats meer in onze cultuur, noch voor de dood, noch voor het lijden.'
DM Yves Desmet: Een deel van het katholieke deel der natie, onder aanvoering van kardinaal Danneels, stoort zich mateloos aan de euthanasie van Hugo Claus en de mediaberichtgeving daarover. … Mogen we de kardinaal herinneren aan de maandenlange lijdensweg die de vorige paus verkoos om zijn Schepper te ontmoeten? Zelden is de cultus van het lijden heftiger beleden, onder het niet aflatende oog van de wereldpers. … Als kardinaal Danneels en zijn geloofsgenoten ervoor kiezen hun leven te laten terugnemen door de Schepper, op het tijdstip dat Hij bepaalt, met het lijden dat Hij voor hen in petto heeft, dan zal niemand hen dat verhinderen. … Integendeel, iedereen zal het volste respect opbrengen voor hun keuze. Is het te veel gevraagd datzelfde respect ook in omgekeerde zin te verwachten?
De politiek speelt er graag op in:
Er gaapt een principiële kloof tussen de liberalen en de christendemocraten over ethische kwesties, ook al zitten ze nu samen in de regering.
Anders gezien is dit probleem een echt debat waard. Het is juist dat de media veel aandacht hadden voor de vrije keuze van Claus en hiermee hem – al of niet gewild – tot voorbeeld opvoerden; als ultieme rechtvaardiging voor wat de wet toelaat. Het is al even waar dat het standpunt van kardinaal Danneels uitgebreid aan bod kwam. Vrijzinnigheid versus katholicisme; niks nieuws.
De reactie van Yves Desmet, hoofdredacteur van De Morgen is wel uitzonderlijk.. Terwijl de meeste andere journalisten zich terughoudend opstellen, ramt hoofdredacteur Desmet zijn gram nog eens door het strot van de lezers. Het zielige lijden van de Paus waar hij zo meewarig over doet laat géén twijfel bestaan: Claus heeft gelijk, het is dé keuze voor de mensen. Politieke recuperatie wordt het dan als hij het heeft over ‘met permissie een tjevenstreek’. Toch wel eigenaardig dat sommige journalisten zich niet kunnen beperken tot het weergeven van de tegengestelde visie en daarbij – waarom niet - ook duiding geven zonder daarom die ‘enige juiste weg’ te kiezen.
Waar het naar mijn aanvoelen wel om gaat herinnert mij en wellicht veel anderen aan een moment van pijn. Het moment waarop wij (niet ‘men’) zelf geconfronteerd werden met de pijn van een terminale vader, moeder of geliefde en ons toen ook afvroegen of dat lijden nog zin had, of het nog lang zou duren? Omdat we gedwongen waren getuige te zijn van dat lijden en het daar moeilijk mee hadden. Wat toen gebeurde is bekend: ook toen werd de christelijke barmhartigheid beoefend, ver van de camera’s en al het media gedoe dat vandaag helaas ons leven beheerst. Zoals nu was het de dokter die de verantwoordelijkheid nam en de Zuster van Liefde die het spuitje gaf. Vandaag rekenen we niet meer op de naasten want we willen allemaal zelf God spelen, we kunnen het alleen. Het is zelfs niet meer voldoende om gelijk te hebben, we willen ook dat iedereen het weet.


Buitenland

Tibet: een obstakel voor de olympische spelen in China?
De Vlaamse minister van Sport, Bert Anciaux (Spirit), zal niet aanwezig zijn op de openingsplechtigheid van de Olympische Spelen. 'Ik ben geen voorstander van een boycot van de Olympische Spelen'. 'Wat we zeker niet mogen doen, is de atleten een politieke rol toebedelen als politiek geweten'.
Gisteren verklaarde de Franse president Nicolas Sarkozy dat hij een boycot van de Spelen niet uitsluit. Hij deed dat onder druk van actiegroepen zoals Reporters zonder Grenzen, die vorige week pleitten voor een boycot van de openingsceremonie, een idee dat op steeds meer sympathie bij de Franse bevolking kan rekenen.
Tibet is géén obstakel voor de Olympische Spelen.


Mop van de week

In het café stond een oudstrijder op te scheppen. "Mijn betovergrootvader heeft tegen den Hollander gevochten in 1830, en mijn overgrootvader tegen den fransman in 1870 en mijn grootvader tegen de negers in Congo, en mijn vader tegen den Duits in 14-18, en ik ook tegen den Duits in 40 en mien zeune tegen de communisten in Korea."
Zegde Baziel: "Ja, 'k horen 't, je zie gie van een familie die mè niemand overeenkomt".

Op de vismarkt vroeg Baziel aan het viswijf: "Is je vis vers? J'en is toch nie oudbakken?". "Mo Baziel" zei ze, "die vis leeft nog". "Da wil niet zeggen", zei Baziel, "je leef gie ook nog".

Tot ziens,
Pjotr