24 april 2009

Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

Regina Einig - Die Tagespost - Katholische Zeitung : (vertaling) Mocht ik door de officiële instanties in België naar mijn mening over dit thema (kondoom gebruik in Afrika) gevraagd zijn, had ik over mijn ervaring in Oeganda kunnen spreken: Kondomen zijn er speelgerief; kinderen blazen ze op als luchtballonnen. Geen probleem voor de kondoom leveranciers.

Voormalig Amerikaans minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice gaf zelf groen licht voor het gebruik van waterboarding, een verhoortechniek waarbij de verdachte het gevoel krijgt te verdrinken. Wat zou Kareltje (DG) daarvan denken? Eerst JMDD die hem laat schaduwen en nu blijkt zijn beste (politieke) vriendin, waarmee hij zo graag op de foto stond, ook al niet koosjer.

NRC Handelsblad: Politieke complexiteit vergroot de omvang van een taalgebied
Taalgebieden variëren enorm in grootte. Zo worden er in China, met een oppervlakte van 9,5 miljoen vierkante kilometer, 235 talen gesproken en op het eiland Nieuw-Guinea, met nog geen tiende van China’s omvang, wel duizend. Volgens de antropologen Thomas E. Currie en Ruth Mace, verbonden aan University College London, wordt de omvang van een taalgebied vooral bepaald door de politieke complexiteit van de culturele groep in kwestie en door haar middelen van bestaan (Proceedings of the National Academy of Sciences, Early Edition, online) ).
Net als biodiversiteit varieert de taaldiversiteit met de geografische breedte; hoe dichter bij de evenaar, hoe meer talen per oppervlakte-eenheid. Hoe verder van de equator, hoe groter de taalgebieden. De Britten wilden weten of dit verband tussen breedte en diversiteit het gevolg is van milieufactoren, van culturele factoren of van allebei.
Als databestanden gebruikten zij Ethnologue – Languages of the World van R.G. Gordon en The Ethnographic Atlas van G.P. Murdock. Daarop lieten zij een statistische analyse los. Die liet een zwakke, maar significante correlatie zien tussen de omvang van een taalgebied en milieufactoren als lengte van het groeiseizoen en soortenrijkdom. Grote hoogteverschillen in het terrein beperken echter de omvang van een taalgebied (isolement). De variabele die het sterkst correleerde met de omvang van taalgebieden was de politieke complexiteit van de sprekersgroep, die tot uitdrukking komt in specialisatie, statusverschillen en gelaagdheid van het bestuur. Dus hoe meer specialisatie, des te groter het taalgebied. Dat complexe samenlevingen vaker voorkomen op hogere breedten, komt volgens de auteurs doordat de gewassen die zich lenen voor opslag – door beheer en distributie van voedselvoorraden worden samenlevingen complexer – het beter doen op ruime afstand van de evenaar.

DM B Barnard: Islam … een onuitputtelijk onderwerp
In Vlaanderen zijn er tegenwoordig twee grote onderwerpen van debat: het separatisme en de islam. Die beide thema's zijn door het Vlaams Belang bezet, met als gevolg dat denkende wezens met een afwijkende mening twintig jaar lang angstvallig hun mond hebben gehouden. … In de Volkskrant van 18 april jl. wordt Tariq Ramadan geciteerd, de grote moslimgoeroe van links: 'Wij beschouwen alles als islamitisch wat zich niet verzet tegen de islam.'Lezer, laat die uitspraak alstublieft tot u doordringen! 'Hij streeft dus niet naar integratie van de islam in onze cultuur," zegt Chris Rutenfrans, redacteur van de krant, 'maar hij incorporeert onze cultuur in de islam.' … De clerus van het linkse godshuis (onbewust door Gramsci en zijn cultuurstrategie beïnvloed) heeft twintig jaar lang het intellectuele debat gedomineerd, tegen alle gezond verstand en evidentie in. Ik weet er alles van, want ik heb er zelf aan meegedaan, lang voor ik iets behoorlijks over de islam gelezen had. … Ondertussen heeft dat ellendige VB twintig jaar op onze lafheid en inertie gekapitaliseerd. Dit artikel gaf dan weer munitie aan de tegenstanders. Vermoeiend, intellectuelen onder mekaar.

Communautair dossier

Jari Demeulemeester, de directeur van de Ancienne Belgique, is een echte Belg. En een echte Brusselaar. Hij gelooft in het multiculturele Brussel en hij beweert heel zelfzeker dat België niet kán verdwijnen. …. Maar zelfs zo'n trouwe Belg ergert zich in een vraaggesprek met het blad 'Brussel Deze Week' aan de mentaliteit van vele Brusselse franskiljons. "Franstaligen denken dat de gebraden kwartels hen als in Kokanje in de mond zullen vliegen," merkt hij op. En ook: "In feite hebben ze ons (de Vlamingen) hier nooit gewild. Wij zijn 'aliens' voor hen, vreemde eenden in de bijt. En natuurlijk is er her en der wat aan het veranderen, is er respect gegroeid in de culturele wereld voor het Vlaamse enthousiasme in Brussel. Maar is dat ook zo bij de grote meerderheid?" Demeulemeester geeft heel diplomatisch geen antwoord op die vraag. Maar die stilte is veelzeggend. Het is duidelijk dat hij daar zelf ook niet echt in gelooft. Ik hoop om binnenkort opnieuw “gesprekken over de schreve” te kunnen voeren, ditmaal met jongeren uit Brussel.

Brussel Toen en nu nog altijd?
Er zijn in Brussel nog altijd politici en partijën die dromen van wat ze nu niet meer zo luidop durven zeggen maar vroeger wel:le très grand Bruxelles. In dezelfde periode hingen er in Brussel affiches waarop stond: Brüssel Flamand: çà jamais. Dat was ook de periode waarin onze pa zijn maatpakken nog liet maken o.a. bij Union des Drapiers, en waar hij er vanaf een bepaald moment op stond in het Nederlands bediend te worden, maar men hem antwoorde: je ne parle ni comprend l' Allemand.
Ik was daar als jong knaapje bij, ben nu 61, en VOEL dat nu nog altijd gebeuren. … Als iemand vroeger bij mij kwam met eender welk voorstel over eender welk onderwerp,dan was één van mijn vaste regels mezelf altijd de vraag te stellen: en welk probleem lost dit nu op? …Het is al te gemakkelijk om de oplossing altijd bij een ander te gaan zoeken, en niet eerst eens in eigen huis te kijken. … Waarom moet per sé Vlaanderen weer de problemen van Brussel oplossen? En niet Wallonië? Waarom niet Brussel zelf? Of zou het dan toch juist zijn dat Vlaanderen B. in deze benarde situatie gebracht heeft?
Dat Luc Huyse èn M. Reynebeau het hebben over de onoplosbaarheid van dit probleem of over de kostprijs ervan is een bewijs van hun neiging naar de oude bestaande politieke kultuur, die die ons dus gebracht heeft waar we nu zijn: aan het staartje in de E.U.We moeten dat dus zomaar accepteren?
Aan Luc Huyse laat ik de twijfel over de globale kost van een splitsing. Die ken ik ook niet, en hij zou daar vb. met een aantal andere profs eens wat werk kunnen in steken om het wèl te weten te komen, al was het maar bij benadering.
Het niet weten kan toch niet als economisch argument gebruikt worden? Hij schiet iets af omdat hij het niet kent? Ik heb altijd een andere kijk gehad op academische nieuwsgierigheid.Maar ik weet wel de jaarlijkse kost van het huiding immobilisme. Dat staat wèl in het manifest van de in de Warande. … en weet je wat ik dan nog het ergste vind? Ik zie daar geen of bitter weinig beterschap. Op geen enkel vlak. Is dat dan beter dan te zeggen dat de separatisten niet weten wat een splitsing kost? Kan daarmee de kous dan af zijn voor een academicus en voor een publicist in een "kwaliteitskrant" (JFDV, naam bekend bij AN)

Binnenland

Robin Hood heeft het gedaan

(deze uittreksels zijn vooral bedoeld voor mijn lezers in het buitenland)
DS Bart Sturtewagen schrijft een evenwichtig editoriaal.
Tot dusver lijkt er maar één misdrijf vast te staan. Iemand heeft een brief die voor Dedecker was bedoeld, geopend, gelezen en verspreid. Dat is misbruik van vertrouwen en wellicht schending van het briefgeheim. … Het is het goed om wat afstand te houden van de motivatie van alle betrokkenen. … Waar we ook meer over moeten weten is hoe sale and lease back operaties in elkaar zitten. … Zijn we, als burgers en belastingbetalers, gediend met die operaties of niet? Zijn de belangen van de Staat correct verdedigd? … Dedecker heeft in zijn haast om politiek te scoren, vele stappen overgeslagen. En als burgers zijn we, behalve over hem, nog niets wijzer geworden.
DM Douglas De Coninck ziet wel een probleem. … Natuurlijk ben ik slechts journalist, en behoor ik dus tot de kaste van luie, naïeve niksnutten die ervoor zorgen dat u amper nog aan slapen toekomt. … Het speurwerk in de zaak-Moerman, waar u nu de hele tijd naar verwijst: dat was van a tot z het werk van Rudy Aernoudt. De zaak van de politiesecretaresses: het werk van de iets minder mediageile vakbondsman Jan Adam. De enige rol die u speelde, en dat weet u zelf maar al te goed, was er als eerste bij zijn om dossiertjes te kopiëren, journalisten te bellen en moord en brand te schreeuwen.
DM Y Desmet: … Dat weten de journalisten die volgens Dedecker hun werk niet doen vrij goed, en ze kunnen dan ook niet anders dan concluderen dat Dedecker in het wilde weg schiet, in de hoop misschien ooit ergens iets te raken. Het enige wat hij vandaag heeft, zijn immers ongefundeerde verdachtmakingen, sfeerschepperij en plat populisme.
Knack Rik Van Cauwelaert … Als de media in die verhalen meestappen, kan Dedecker - wat zijn campagnemakers overigens van harte hopen - het middelpunt van de komende verkiezingsstrijd worden. Met LDD in de rol van politieke spelbreker die het helemaal alleen opneemt tegen het politieke establishment, vertegenwoordigd door CD&V, Open VLD en SP.A, dat de Vlaamse en Belgische vetpotten van de macht controleert en daarbij geen pottenkijkers - laat staan privédetectives! - duldt. … De Belgische staat betaalt intussen 1,5 miljoen euro huur voor het gebruik van het Veurnse gerechtshof, die door de nieuwe eigenaars omzeggens taksvrij wordt geïnd. Wat voor die eigenaars een winst garandeert die zelfs de Amerikaanse oplichter Bernard Madoff aan zijn cliënten niet durfde te beloven. …. Opmerkelijk was de vergoelijkende verklaring van oud-vicepremier Johan Vande Lanotte in Het Nieuwsblad naar aanleiding van de LDD-strapatsen: 'Ook in Oostende verkopen/terughuren we openbare gebouwen voor de gunstige fiscaliteit in Ierland. Zo komt de techniek de gemeentelijke begroting ten goede.'
Wat de voordelen zijn voor de begroting van de federale overheid die het sociale systeem overeind moet houden, is veel minder duidelijk.

DM G Fontein (Waalse journalist):
Dat verkozenen op bezoek gaan bij hun collega's in het buitenland spreekt nogal vanzelf, en net als België is de VS een op aparte staten - wij zeggen 'gewesten' en 'gemeenschappen' - gevestigde natie. Zij - Happart en Van Cau en consorten - reisden dus om te leren. Dat zij daarbij hun partners meenamen is hun zaak. Presidenten of ministers van Buitenlandse Zaken bewegen zich bijna nooit zonder gezinshulp, en dat geldt zowel voor de president van de Verenigde Staten van Amerika als voor de Belgische minister van Buitenlandse Zaken. Waarvan akte.

Prof Swyngedouw reageerde op mijn vraag van vorige week: Dat de SP.A 80 % van de allochtone islamitische stemmers binnenhaalde in 2007, klopt wel degelijk. Het zal alleen niet relevant geweest zijn voor De Standaard om te vermelden. De ganse studie kunt u lezen op http://soc.kuleuven.be/ceso/onderzoek/9/pdf/wie_stemt_op_welke_partij_2007__def_.pdf
Op blz 14 vindt u de bewuste cijfers.

Buitenland

LVB blog Jack Wheeler in To The Point News, 17 april 2009: Obama de held die de Amerikaanse kapitein van het gekaapte schip bevrijdde? Blijkbaar al even populistisch als JMDD, even meelezen …
We heffen allemaal het glas op de Navy Seals die die drie Somalische piraten neerknalden. En ik ben er zeker van dat je het echte verhaal wil horen. In het bijzonder omdat er een walgelijk opportunistisch en laf kantje aan zit. Raad eens aan welke kant Zero [koosnaampje van Jack Wheeler voor Obama] staat.
Waarom duurde het bijvoorbeeld meer dan 36 uur om SEAL Team Six ter plaatse te krijgen? Omdat Zero de SEAL-ontplooiïng 36 uur lang weigerde, terwijl de commandant ter plaatse, Frank Castellano van de USS Bainbridge - daar herhaaldelijk om verzocht.
Zodra de SEALs ter plaatse waren - met valscherm in zee gedropt vanuit een C-17 - legde Zero "rules of engagement" op die stelden dat de SEALs niets mochten doen tenzij het leven van de gijzelaar, kapitein Richard Phillips, in "onmiddellijk" gevaar was.
… Twee concrete reddingsplannen werden ontwikkeld door commandant Castellano en het SEAL-team. Zero weigerde persoonlijk om ze goed te keuren. Na de tweede weigering en dagen van getalm, besloot commandant Castellano dat hij als commandant ter plaatse over het gezag beschikte om op eigen houtje "het risico op gijzelneming" te beoordelen, en dat hij bijgevolg geen verdere goedkeuring nodig had van de president.
Vier uur later werd het Witte Huis geïnformeerd dat drie piraten dood waren en dat kapitein Phillips ongedeerd was. Het Witte Huis verspreidde onmiddellijk een persbericht waarin de president krediet kreeg voor zijn "gedurfd en beslissend" gedrag dat in zo'n succes resulteerde.

Mop van de week

Een man komt een boekenwinkel binnen en vraagt waar hij het boek "DE MAN IS DE BAAS IN HUIS " kan vinden. De verkoopster denkt even na en zegt dan : "Sprookjesboeken, dat is op de 2e verdieping meneer !!"

Tot ziens,
Pjotr

Geen opmerkingen: