Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

Een lezer reageerde op mijn recente ‘Anders gelezen’; het deel over de sociale zekerheid. Ziehier de integrale reactie:
Het is bon ton voor een kolumnist om op alles en nog wat te hakken, maar jij kunt toch genuanceerder...
Het sociaal zekerheidssysteem is van de sociale partners. Zij hebben het na de oorlog opgericht, en zij komen overeen welke maatregelen er nodig zijn. De overheid helpt (€€€€€) daar alleen maar bij en verklaart de gemaakte afspraken algemeen bindend. (Ja de sociale partners hebben in dit land "wetgevende bevoegdheid")
Dat ze vergoed worden om sommige van de uitkeringen te doen, is niet meer dan normaal en het is verre van bewezen dat de overheid dit beter en goedkoper kan. Als we de efficiëntie van de belastingsdiensten als referentie nemen, dan is het zelfs hoogst onwaarschijnlijk.
Dat een sociale partner dreigde dat de overheid dan maar zelf het geld moet gaan zoeken betekent gewoon dat ze hun achterban niet in het gelid zullen houden en dat sociale onrust het resultaat kan zijn van een regering die eigenmachtig optreedt.
Ik vindt het trouwens helemaal niet ondoorzichtig, en de sociale partners houden elkaar in evenwicht. Het feit dat ze geen rechtspersoonlijkheid (willen) hebben, is alleen uit noodzaak omdat een rechterlijke macht die volkomen onberekenbaar is en de reputatie heeft om de gevestigde orde te beschermen, er ongetwijfeld zou voor zorgen dat iedere sociale vooruitgang onmogelijk zou zijn. Wil je terug naar het einde van de 19de eeuw?
Waar ik je wel kan in bijtreden is dat dit sociaal systeem perfect volgens andere wetmatigheden kan georganiseerd worden; zeg maar per gemeenschap. Het deel dat de overheid bijdraagt om de wisselvalligheden uit te vlakken, kan dan gemoduleerd worden om het systeem van de gemeenschap die het minst kan opbrengen op een aanvaardbaar niveau te brengen. De interpersoonlijke solidariteit zit dan in de aanwending van overheidsgeld (gehaald bij hen die het meest verdienen).

dS Reynebeau (14/08) Er bestaat onmiskenbaar een Brusselse identiteit, met eigen kenmerken en problemen. Over die eigen kenmerken zouden we een boompje kunnen opzetten. Alleen is de vraag in welke taal we dat best zouden doen. Dat er problemen zijn wil ik al evenmin betwisten. Maar hij die de Franse, Vlaamse, … identiteit flauwekul vindt en nu de Bursselaars er eentje cadeau doet? Waarom ook niet de Antwerpenaars, Limburgers, West-fluten, … En waarom schreef hij dat? Wel hij zou niet graag hebben dat de Vlamingen in Brussel hetzelfde kindergeld trekken dan de Vlamingen in Linkebeek maar wel evenveel als de Brusselse Franstaligen.

Communautair dossier

DM Yves Desmet: De Wever kan van de Vlaams-nationalistische partij de belangrijkste van het land maken, of hij kan weglopen van het akkoord, dat inderdaad altijd minder dan verlangd zal zijn.
Anders dan in het gedicht heeft De Wever niet eens de keuze tussen, zeg maar, een gemakkelijke en een moeilijke weg. Welke kant hij ook uitgaat, de weg zal hem over een onbegaan pad leiden. Rechts loopt de weg van het manmoedige verzet en vasthouden aan de eigen radicale agenda. Linksom gaat het naar het eerbare akkoord, dat tegelijk zijn partij bevestigt als leidende formatie in de federale regering en in Vlaanderen.
Even een vraag: wat denkt u zou Yves Desmet liever hebben? Wie het artikel volledig leest kan niet twijfelen: zo beïnvloeden journalisten al of niet subtiel door aan de leesvolk. En dat Desmet reeds droomt van een grote N-VA die eindelijk de christendemocratie doorbreekt, mocht evenmin ontbreken in zijn betoog zonder inhoudelijke argumenten.

André Decoster (KULeuven) en Philippe Van Parijs (UCL) bespreken de twee voorstellen in een aparte commentaar. Ze betogen dat transparantie, responsabilisering en het wegwerken van perverse effecten even goed, misschien zelfs beter gerealiseerd kunnen worden in een doorzichtig systeem van federale dotaties gekoppeld aan de heffing van bijkomende personenbelasting door elk gewest. Ze besluiten dat de voordelen van de gedeeltelijke regionalisering van de personenbelasting t.a.v. een systeem van federale dotaties plus gewestelijke top up in wezen niet economisch zijn. Als die voordelen bestaan zijn ze cosmetisch.

Bart De Wever est-il, sera-t-il un jour capable d’accepter un accord équilibré ? La question est de plus en plus pertinente au regard de l’attitude du président de parti et de ses experts. Exemple : dans le cadre de la discussion sur la responsabilisation financière des entités fédérées - un mécanisme qui prévoit des récompenses ou des sanctions si une entité ne respecte pas les balises prévues - la N-VA a proposé que la Région wallonne se fixe pour objectif la création de 300000 emplois en dix ans. Magnifique mais impossible à atteindre. Donc sanction financière pour la Région wallonne. Les francophones sont persuadés qu’il ne veut donc pas seulement des compétences pour la Flandre : il veut aussi mettre Bruxelles et la Wallonie à genoux.

LLB: Dimanche matin (15/08), Bart De Wever a préféré réunir les membres de ce qu’il appelle son groupe "stratego" pour les informer de l’évolution des négociations. Ceux-ci affichaient tous une mine assez pessimiste et semblaient estimer que ce qui était sur la table était encore bien maigrichon. Et selon les échos colportés, Bart De Wever, revêtant tout à coup le costume de l’homme conciliant - comme quoi dans ce pays, tout arrive - aurait même tout fait pour convaincre ses amis d’accepter les propositions francophones. Il a, dit-on, beaucoup ramé face à ceux que les francophones surnomme "la bande de fous

Volgende reactie van een LLB lezer kreeg 156 keer gelijk:
Marre des flamands, de leur matérialisme, de leur petit esprit, de leurs complexes d'infériorité de toute sorte, de leur xénophobie, de leur fascisme soft, de leurs borborygmes incompréhensibles, de leurs mythologies identitaires. Un Bruxellois a plus d'affinité avec un corse, un bordelais, un provencal, qu'avec un type qui vit à 10 km de lui et qui est vraiment un étranger. Bye bye vlaanderen en... on vient vous revoir dans un siècle pour voir si vous ne vous êtes pas entretués pour vos mercedes 4X4 et vos villas quatre façade. Vous êtes un boulet, un cauchemar. Du vent, du balai, dé-ga-gez, dehors, on vous a assez vu.
Niemand vond dit storend.

Binnenland

DM: Als het van de Moslimexecutieve afhangt zendt de openbare omroep vanaf 1 januari 2011 radio- en tv-programma's door en voor moslims uit. Dit jaar worden 64 uren en 14 minuten radio en 50 uren tv gemaakt door de zogenaamde derden, levensbeschouwelijke of sociaaleconomische verenigingen. De Vlaamse overheid subsidieert die uitzendingen op de openbare omroep. In 2010 spendeert Vlaanderen 50.808 euro aan de radio-uitzendingen en 1.488.000 euro aan het tv-luik van de derdenprogramma's. Een bedrag dat zes organisaties (een katholieke, een vrijzinnige, een orthodoxe, een protestantse, een joodse en de Gezinsbond) onder elkaar mogen verdelen. Maar daar komt verandering in. Minister van Media Ingrid Lieten wil volgende maand een oproep uitschrijven om nieuwe kandidaten voor die derdenuitzendingen te vinden. En dan zal de Moslimexecutieve op de eerste rij staan, zegt woordvoerder Mohamed Achaibi. 'De moslimgemeenschap in België is wat achtergebleven wanneer het op het gebruiken van de media aankomt. Met die derdenuitzendingen hopen we de publieke opinie juist te kunnen informeren. We gaan de islam anders en beter uitleggen. Nu bestaan er nog te veel misverstanden.'

Jaak Peeters (N-VA): Over de gesloten boeken van de vakbonden (volledig artikel in bijlage)
Deze week was het dan weer eens zover: de heer Cortebeeck waarschuwde dat de solidariteit niet in gevaar mocht gebracht worden. (…) Een sociaal zekerheidssysteem is géén solidariteitssysteem, maar een systeem van wederzijdse verzekering. Wij hebben met het verlopen van de jaren een maatschappelijk sociaal stelsel uitgebouwd, dat verondersteld wordt ieder van ons te verzekeren van een inkomen als de normale kanalen daartoe niet langer openliggen. In de volle zin van het woord is het sociale zekerheidssysteem een collectief georganiseerd contractueel systeem, waarbij iedereen iets in de pot legt, om daar vervolgens, als de in het contract beschreven omstandigheden zich voordoen, een beroep op te doen. In dat laatste geval vragen wij onze medeburgers niet dat ze met ons “solidair” zouden zijn, maar dat ze afspraken van het contract dat we onderling gesloten hebben ook werkelijk nakomen. Als ik met iemand solidair ben, “verzeker” ik hem niet. Ik tracht hem uit de nood te halen, maar als dat is gebeurd, verwacht ik dat hij vervolgens zichzelf zal behelpen.

Buitenland

Te vér van mijn bed in tijden waarin ‘bij ons’ zo interessant is.

Mop van de week

Een succesvolle landbouwer sterft en laat gans zijn hebben en houden na aan zijn weduwe !
De weduwe was een heel mooie vrouw, die vastberaden was om het bedrijf verder te runnen!
Er was echter een probleem, ze kende weinig of niets van de landbouwersstiel, zodat ze verplicht was om een knecht in dienst te nemen. Ze plaatste een advertentie in de krant, waar twee reacties uit voortvloeiden, de ene werkzoekende was een alcoholist, en de andere een homo. Na wijs beraad besloot ze de homo in dienst te nemen, denkende dat ze aan de dronkaard toch niet veel hulp zou hebben!

Na een tijdje bleek dat hij een sterke kracht was die alle dagen vele uren werkte en heel veel kennis had aangaande het landbouwersbestaan. Vele weken werkten ze allebei op de boerderij die enorm floreerde.

Op een dag zei de weduwe tegen haar knecht: 'je hebt al prachtig werk geleverd op de boerderij, ga vanavond maar eens naar de stad de bloemetjes buiten zetten!' De knecht was onmiddellijk akkoord en ging die avond een stapje in de wereld zetten.

Toen de knecht om 01.00 u. nog niet thuis was begon de weduwe een beetje ongerust te worden, eens 02.00 u. sloeg ze al een beetje in paniek, tot de knecht om 02.30 u. uiteindelijk de deur van de woonkamer opendeed. Hij zag de vrouw zitten aan de open haard. Stilletjes vroeg ze de knecht om tot bij haar te komen!
'Doe mijn bloes uit' zei de bevallige vrouw ! Bevend deed de man hetgeen zijn bazin vroeg.
'Doe nu mijn laarzen uit' beval de dame hem. Dat deed hij ook, langzaam. 'Doe dan nu mijn panty's uit' vroeg ze vastberaden. Ook dat deed de knecht zonder tegenstribbelen. 'En dan nu mijn rok' Nog steeds gehoorzaamde hij zonder aarzelen. 'Nu nog mijn BH' Opnieuw met bevende handen deed hij wat hem gevraagd werd.

Uiteindelijk keek ze hem recht in de ogen. 'Als je nog één keer met mijn kleren naar de stad durft te gaan, ben je ontslagen'

Ik was nog heel klein toen ik in België aangekomen ben. In die tijd gaf moeder mij 10 frank en dan ging ik naar de kruidenier op de hoek. Ik kwam dan terug met een pond boter, een liter melk, drie kilo patatten, een pond kaas, een pakje thee, een pond suiker, een brood en twee dozijn eieren. Dat was een schone tijd...
Nu is dat allemaal niet meer mogelijk, met al die bewakingscamera’s bij die kruideniers...

Tot ziens,
Pjotr