21 juli 2008

Nieuwsbrief

Voor U Anders geschreven

Beste lezers,

Net zoals mijn welgemeende wensen bij de Vlaamse feestdag op 11 juli wens ik alle Belgen een gezellige nationale feestdag ter gelegenheid van 21 juli.

Deze nieuwsbrief heeft maar één rubriek, zelf Anders geschreven. Beginnend met een brief die ik schreef aan de voorzitter van de CD&V en kartel mandatarissen, vervolgens enkele beschouwingen bij de verklaringen van Prof Carl Devos en tenslotte nog een korte verwijzing naar de politieke actualiteit.

Aan Mevrouw de voorzitter van CD&V

Geachte Mevrouw,

Na mijn actieve loopbaan, die ik afsloot als defensie attaché te Wenen, ben ik in 2003 gestart met een privé nieuwsbrief. In die periode heb ik mij dank zij mijn goede contacten en de media een beeld kunnen vormen van de situatie. Ziehier mijn analyse en bescheiden aanbeveling voor de belangrijke beslissingen die u binnenkort zult moeten nemen.

Yves Leterme had voor de verkiezingen volkomen gelijk met zijn politieke analyse over het slecht functioneren van de Belgische staatsinstellingen en de noodzakelijke maatregelen om hieraan verbetering te brengen. Dat tegenstanders dit vandaag populistisch of nationalistisch noemen, maar wel de Vlaamse resoluties mee onderschreven, is intellectueel oneerlijk en staat ver van goed bestuur en de terechte verzuchtingen van de Vlaamse bevolking.

In de Vlaamse media krijgt een deel van de nieuwe ‘Vlaamse elite’ ruimte om een discours te voeren waarin men het populisme en nationalisme in Vlaanderen ongenuanceerd veroordeelt. Hun kijk is al even ongenuanceerd en hun stellingen kunnen niet altijd een wetenschappelijke toetsing doorstaan.

Binnen CD&V is er een duidelijk verschil tussen enerzijds de politici wiens grote verdienste de compromisbereidheid was (er was losgeld of men creëerde geld via de staatsschuld) en anderzijds de politici die menen dat die compromissen Vlaanderen niet alleen zeer veel blijven kosten in financiële en democratische termen maar bij gebrek aan (Vlaams) maatschappelijk draagvlak slechts de polarisatie hebben aangewakkerd. Die laatsten, waaronder (ook nu nog?) Yves Leterme, vinden dat dit zo niet verder kan en het tijd is voor een totale ommekeer, een ‘Copernicaanse omwenteling’ om Kris Peeters te citeren.

Uit mijn informatie, die niet uit de kranten komt, weet ik dat het verschil tussen de oorspronkelijke karteleisen en de deelcompromissen waartoe uw onderhandelaars zich bereid verklaarden tijdens deze lange en vruchteloze onderhandelingen, groot is. Zo groot dat de verwaterde versie nauwelijks nog een antwoord is op de correcte analyse van uw kopman en het kartel. Een herijking dringt zich op. Het verklaart mede de toenemende confrontatie tussen beide groepen binnen uw partij.

Maar er is meer waarover u zich zorgen moet maken. In feite gaat het over het geloof in de democratie. Wanneer Marc Eyskens zonder de minste gêne in De Zevende dag verklaart ‘dat men een oplossing moet zoeken die elke gemeenschap op zijn eigen (andere) manier kan uitleggen en verkopen aan het kiesvolk’ beseft hij niet dat hij daarmee het maatschappelijk draagvlak herleidt tot een communicatieprobleem en de democratie afwijst. Is dit niet het Belgique à papa waar hij ook vandaag nog voor staat; tegelijk datgene waardoor goed bestuur onmogelijk is; de Belgische ziekte? Zoals ik het vroeger reeds verwoordde: DIT België is de grootste hinderpaal voor een ANDER, modern en efficiënt België.

Mevrouw,
Indien U toch deze Belgicistische strekking zou volgen en volksverlakkerij – hoe oneerbiedig het ook klinkt, dat is het - verheft tot uw partijpolitieke visie dan zet u niet alleen de geloofwaardigheid van de CD&V op de helling maar de democratie als dusdanig. Ik vermoed dat zeer veel weldenkende Vlamingen en democraten (vergeef mij het pleonasme) dat zullen afkeuren. Dan moet u het logo CD & V wijzigen, want enkel nog C.

Mevrouw,
Een maatschappelijke overtuiging en intellectuele eerlijkheid vormen de basis voor het respect dat u de mensen verschuldigd bent. Geen enkele machtsdeelname of politieke functie kan volstaan om hieraan te verzaken.

Hoogachtend,


Aan Professor Carl Devos

Geachte Professor,

Sta mij toe even terug te komen op twee punten uit uw betoog in verband met een zakenkabinet en eventuele verkiezingen.

Ik ben akkoord met u dat het aan de politici is om het beleid te voeren en niet aan bedrijfsleiders. Een zakenkabinet kan wel bestaan uit academici, economisten en eventueel zelfs ambtenaren, terwijl de actuele politieke kabinetten kunnen bemand worden door topambtenaren die overigens meer kennis hebben dan politiek geparachuteerden).
Ik denk echter dat u met mij moet vaststellen dat het de politici zijn die zich hebben vastgereden. Niet uit onwil maar essentieel omdat de visies te verschillend zijn zodat een coherent beleid niet mogelijk was. De huidige crisis is hiervan zeker niet de oorzaak want het is een oud zeer dat reeds beschreven wordt in het Coudenberg rapport van 1987.

U zegt verder dat er fundamentele keuzes moeten gemaakt worden en dat enkel politiek verantwoordelijken daartoe gemachtigd zijn, want enkel zij kunnen ter verantwoording geroepen worden (de verkiezingen). Ook dat kan ik ten gronde beamen. Dat is essentieel voor een democratie. Tegelijk zult u met mij vaststellen dat de regering Leterme I wel degelijk beslissingen in het sociaal economisch domein heeft genomen. Of het goede of slechte beslissingen zijn zal wel afhangen van de partijpolitieke invalshoek, maar over één ding kunnen we het wel eens zijn: het is geen toekomstgericht beleid maar een uiting van de interne verdeeldheid. Want wat is de fundamentele keuze die men maakte? Dat men de beleidsruimte zal verdelen over 40 % belastingsverlaging om de liberale partners tevreden te stellen, 40 % sociale maatregelen om de socialistische partner en de ACW achterban tevreden te stellen en 20 % aan ‘diverse maatregelen’. Over die laatste kan ik kort zijn: het gaat vooral om geld dat men, net zoals bluswater, zal inzetten als er zich een brandje voordoet in het sociale domein (stakingen, vakbondseisen, …) voor gerechtelijke ontsporingen en ‘onvoorziene’ problemen inzake veiligheid, immigratie en andere dagdagelijkse problemen van de gewone mensen. Kunt u zich voorstellen dat deze beleidsruimte moet verminderd worden met 400 miljoen euro (geen Vlaamse inbreng) en geen 250 miljoen van Electrabel? Dat de prognoses van Didier Reynders te optimistisch zijn en de korte termijn uitgaven de toekomst hypothekeren in plaats van vrijwaren?Is dat niet in contradictie met wat fundamentele keuzes zouden moeten zijn? De toekomst vrijwaren.

Ik heb verder geen moeite met uw stelling dat verkiezingen een oplossing niet dichterbij zullen brengen, maar wel met de mogelijke achterliggende motivatie.

Als het is omdat u vreest dat het maatschappelijk draagvlak (de verkiezingsuitslag) voor de ‘wenselijke oplossing’ nog kleiner zal zijn, dan zijn verkiezingen inderdaad te vermijden en zelfs niet noodzakelijk. Het is perfect mogelijk om te anticiperen en een maatschappelijk gedragen oplossing te verdedigen zonder nieuwe verkiezingen; het volstaat de ‘gewenste oplossing’ in overeenstemming brengen met de wensen van de bevolking. Deze motivatie is ook coherent met uw stelling dat het aan verkozen politici is om het beleid te voeren.

Indien u echter geen verkiezingen wenst om zo een oplossing waarvoor géén maatschappelijk draagvlak is erdoor te duwen, dan ben ik het oneens met u. Dan moeten het ook geen ‘verkozenen’ meer zijn die de beslissingen nemen. Ja de democratie in niet perfect, neen verkiezingen zijn niet zaligmakend. Maar aan de ene kant alles doen om de bevolking te motiveren, goed onderwijs te geven, welvaart te creëren zodat ze tijd en de intellectuele bagage hebben om het beleid te begrijpen en anderzijds hen het recht op inspraak ontzeggen is zowel moreel als intellectueel moeilijk te verdedigen. Zoals een Duitse Stadtdirektor ooit verklaarde: Demokratie ist schwierig, aber kennen Sie eine bessere Lösung?

Dat een referendum geen goed instrument is klopt, maar enkel omdat het bijna onmogelijk is om voor belangrijke problemen de juiste vragen te stellen. Sommige media gaan zelfs zover om resultaten te bestellen in plaats van wetenschappelijk onderbouwde onderzoeken. Ook met belastinggeld.

Hoogachtend,

De drie onderhandelaars

Terwijl CD&V samen met alle weldenkende Vlamingen verwacht dat het trio eindelijk garanties zullen geven voor een grondige herziening van de instellingen, verklaren de echte politieke kopstukken in de Franstalige kranten dat het enkel de bedoeling is ‘om de gemoederen te bedaren’, om de druk van de ketel te halen. Meer zelfs, er kan geen sprake zijn van hervormingen voor de verkiezingen van 2009.

Is het uitstel dat leidt naar afstel?
In juni 2007 was een akkoord niet mogelijk omdat grondige hervormingen niet mogelijk waren voor de verkiezingen van 2009. Nu we dichterbij 2009 staan wordt dat nog moeilijker. Eenmaal 2009 zal men dan kijken naar 2011, toch ook maar twee jaar later. Kan iemand mij zeggen waarom dan wel hervormingen mogelijk zouden zijn die nu niet kunnen?
Meer dan anders heeft u recht op de traditionele afsluiterMop van de week De zoon van een rijke joodse bankier gaat trouwen. Op de vooravond van de bruiloft, heeft de oude met zijn zoon een onderonsje. Simon, mijn jongen, ik moet bekennen dat ik met jou nooit gesproken heb, over de dingen des levens, enz...Vanaf morgen leef je met je vrouw, en er zijn bepaalde dingen die je moet weten.
Ken je wel de vijf vingers van de hand ?Natuurlijk, papa! De duim, de wijsvinger, de middenvinger enNee!nee! onderbreekt de bankier hem.
Dit bedoel ik niet!Er is de vinger van...........de reis
De vinger van...................de richting
De vinger van...................het genot
De vinger van...................het huwelijk en tenslotte
De vinger van de ..............fijne manieren.
Ah zo?Simon, ik leg het je uit :
De duim is de vinger van de reis, omdat je die kan gebruiken wanneer je wil liften!Akkoord, papa
De wijsvinger is deze van de richting, deze gebruik je wanneer je iets wil aanwijzen!O.K.!
De ringvinger is deze van het huwelijk, omdat je daar je trouwring aan schuift!Ja, papa
En de pink is de vinger van de fijne manieren, die moet je omhoog houden, als je in gezelschap van een kopje thee geniet!
Begrepen, papa!
MAAR, papa, je vergat de vinger van het genot?
Simon, ik heb het beste willen bewaren voor het laatst!De vinger van het genot is de middenvinger! Het is de mooiste en ook de langste !Om volop te genieten, steek je deze vinger even in je mond om hem nat te maken en................zo tel je dan de bankbriefjes!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
.........had je aan iets anders gedacht ? Kniel dan nu neer en bid 3 onze vaders, 3 weesgegroetjes en 3 glorie-zij-de-vaders!!!!!!!!!

Tot ziens,
Pjotr

Geen opmerkingen: