Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

DS: Oorlogskas is goed gevuld. Geld genoeg, dankzij de partijfinanciering. Goed voor 80 procent van hun inkomen.
Open VLD heeft een oorlogskas van meer dan 12 miljoen euro, CD&V/N-VA heeft bijna 11 miljoen euro en SP.A/Vl.Pro heeft meer dan 11,5 miljoen ter beschikking.
Vl.Pro-voorzitter Bettina Geysen krijgt van Caroline Gennez (SP.A) maar 15 procent van de werkingsmiddelen van het kartel. Meteen drukt haar wedde zwaar op het partijbudget.

Knack: Ruim 8 miljoen euro mag Didier Bellens (CEO Belgacom) op zijn bankrekening bijschrijven als hij ontslagen wordt. Bellens krijgt dan immers drie jaar salaris uitbetaald. Als zijn werkgever Belgacom bovendien het niet-concurrentiebeding inroept dan mag hij een extra jaar aanrekenen. Hij krijgt dan 10,79 miljoen euro. Daarbij wordt dan nog geen rekening gehouden met aandelenopties die op het moment van ontslag verzilverd kunnen worden. Eind 2007 bezat Bellens 288.000 opties. De waarde daarvan is wisselend, maar 1,7 miljoen euro is richtinggevend. Veel lawaai om niks, want zoals een bestuurder van Belgacom ij zei: er is geen probleem want Bellens zijn contract is ten einde en als het niet verlengd wordt krijgt hij NUL euro. Mocht het verlengd worden zal zijn contrtact zeker aangepast worden. Dus de gouden parachute is een natte droom waaraan somigen zich kunnen laven maar ditmaal niet Bellens.

Communautair dossier

DS: Het Brusselse hof van beroep heeft dinsdagnamiddag een BHV-dienstweigeraar vrijgesproken. De man had geweigerd te zetelen in het stembureau van Lennik en had daar volgens het hof een wettige reden voor. De raadsheren verwezen daarbij naar de uitspraken van verschillende prominente Vlamingen, de resoluties van het Vlaamse parlement en beslissingen van verschillende gemeenten.
De man die nu is vrijgesproken is slechts één van de 58 mensen die voor het Brusselse hof van beroep terechtstonden. Op 3 juni zal het hof ook uitspraak doen in de 57 andere dossiers.
SVH
DS Reynebeau :
… En hier duikt Kris Peeters op. Omdat hij niet in een communautair gepolariseerde omgeving werkt, heeft hij daar allemaal geen last van. Hij kan rustig nadenken en beviel inmiddels van zijn 'copernicaanse revolutie': gewesten en gemeenschappen spreken onder elkaar af, buiten de federale overheid om. De man is gesteld op efficiëntie.
Voor dat model bestaat een naam: confederalisme, maar dan niet als pragmatisch woordje, maar wel volgens het handboek. Het krijgt daarvoor alle ruimte nu Leterme I door een som van misverstanden, paranoia en opportunisme tot niet-bestuur is veroordeeld en verdampt.
Elke Fidel Castro heeft een Che Guevara nodig die het pad effent.
Anders zou ik zo durven stellen dat Reynebeau en Co mede aansprakelijk zijn voor de misverstanden. Uit onvrede met de rechtse rakkers hebben ze in hun columns de waarheid niet alleen verzwegen maar zelfs geweld aangedaan. Hun eigen paranoia ten aanzien van alle welmenende Vlamingen wordt stilaan vervelend voor de linkse Vlaamse vleugel. Samen met deze herauten dreigen ze immers alle geloofwaardigheid te verliezen en bereiken ze precies wat ze niet willen: dat de overgrote meerderheid van Vlaamsvoelenden zich enkel nog thuis voelen in de politieke families met een eerder rechts gedachtengoed. Een ding hebben ze nu al bereikt: Vlaanderen lam leggen door onderling getwist. Ze verdienen daarom felicitaties maar niet onze achting.

Evelyne Maes van het Instituut voor Constitutioneel Recht van de K.U.Leuven in De Juristenkrant: Mocht de federale regering vallen zonder oplossing voor het probleem rond de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde, dan zouden er ondanks het B-H-V-arrest van het Grondwettelijk Hof uit 2003 toch probleemloos nieuwe parlementsverkiezingen kunnen worden gehouden.
Eens de verkiezingen gehouden zijn, kan enkel het parlement deze ongrondwettig verklaren. "Uit vorige verkiezingen is al gebleken dat het parlement niet geneigd is ongrondwettige verkiezingen ook ongrondwettig te verklaren", aldus Maes. Dit neemt volgens de Leuvense grondwetspecialiste niet weg dat B-H-V moet worden opgelost. "Eén keer ongrondwettige verkiezingen zullen we wellicht nog moeten tolereren, maar dat kan niet blijven duren", klinkt het. (belga/svm)
Anders gelezen: Dit is zo ongeveer het meest idiote dat ik in het laatste jaar mocht lezen van een “wetenschapper”. Eén keer ongrondwettelijkheid is aanvaardbaar, maar niet te veel. Heeft men zoveel schrik dat de splitsing van BHV dan toch het einde van België zou betekenen?

Jacques Hautenne, professor aan de Université catholique de Louvain (UCL), stelt voor Brussel een link te geven met Wallonië, in ruil voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. Hautenne begrijpt de Vlaamse eis voor een splitsing, maar vindt de eis van de Franstaligen voor een fysieke verbinding tussen Brussel en Wallonië even legitiem.
De professor stelt voor dat Vlaanderen alle spoor-, auto- en waterwegen afstaat die Wallonië verbinden met Brussel. Daardoor zou er een territoriale eenheid ontstaan tussen Walen en Franstalige Brusselaars zonder een uitbreiding van Brussel in de strikte zin. Alle woningen die naast de toegangswegen liggen, zouden juridisch immers bij Vlaanderen blijven horen. (belga/eb) Zo te lezen een Franstalige die redeneert vanuit de veronderstelling dat we gaan scheiden. Wel heel bizar als men bedenkt dat hij hiermee impliciet zegt dat hij schrik heeft van een onafhankelijk Vlaanderen dat de toegangswegen zou afsluiten! Tja professoren zijn blijkbaar ook maar bange blanke mannen.

Binnenland

Meerjarenbegroting regering Leterme I versus Planbureau
Dienstjaar Leterme Planbureau
2008 0 - 0,3%
2009 + 0,3% - 0,8%
2010 + 0,7% - 0,9%
2011 + 1% - 0,8%
Anders begrepen: In de veronderstelling dat Reynders als minister van financiën betrouwbaarder zou zijn dan een instelling van openbaar nut, kunnen we op onze twee oren slapen. Dat zoiets moeilijk is? Tja, met zo’n begroting is niks nog moeilijk!

Christophe Deborsu is journalist bij de RTBf in De Standaard
Na de affaires in Charleroi besliste de Waalse regering drastische maatregelen te nemen om de politieke zeden te saneren. Een nieuw Waals Rekenhof moest over de inkomsten van alle mandatarissen waken. Het aantal toegestane mandaten zou beperkt worden. Helaas: de Waalse parlementsleden van PS, CDH en MR verzetten zich nu tegen de tekst. Betere controle en minder mandaten betekenen immers minder invloed en minder geld. 'Het is toch niet eerlijk dat een kamerlid in Brussel meer zou verdienen dan wij in Namen', verklaarde Serge Kubla (MR), nochtans lid van de oppositie. CDH- en PS-verkozenen treden hem bij. Alleen Ecolo steunt de nieuwe ethische code.
Van die Waalse eerlijkheid op onze kap krijg ik zo stilaan de kriebels. Ik krijg van alle kanten zoveel terreinvoorbeelden van het incivieke gedrag van franstaligen dat Flahaut zijn hang naar burgerzin beter zou botvieren op deze witteboordcriminelen die niets anders doen dan de hardwerkende Vlaming in de zakken zitten. Sorry, maar het moest er eens uit.

Mia’tje (Doornaert, DS) mocht met Kareltje (De Gucht, MBZ) mee naar China. In Doorgeprikt staat netjes toont ze haar dankbaarheid voor deze mooie trip naar China op kosten van Karel & Co.
In het artikel pleit ze voor het inzetten van de bestaande federale diplomatieke missies.
Haar betoog: “Merkwaardig is dan wel dat minister-president Kris Peeters de Vlaamse economische belangen liever aan die Walen toevertrouwt dan aan Belgische diplomaten, van wie meer dan de helft Vlamingen zijn. In economische diplomatie kunnen de Belgische diplomaten alleen de meid voor alle werk van de Vlaamse attachés worden. Waar er geen Vlaamse attachés zijn, doen we voor onze belangenvertegenwoordiging geen beroep op federale diplomaten maar op Walen, aldus zijn 'visie' (De Standaard, 7 mei).
Het is verontrustend dat iemand met Peeters' achtergrond zo snel bedrijfsbelangen opzij schuift voor nationalistisch opbod. En het is grof dat hij een dergelijke motie van wantrouwen uitstuurt naar een diplomatenkorps dat zich inspant om de belangen van het hele land te dienen.
De wereld erkent nog altijd staten. Ambassadeurs en consuls-generaal spelen een zeer belangrijke rol om deuren te openen, met name bij Aziatische economische reuzen als China en Japan. Texas of Baden-Württemberg hebben een economie die vele malen groter is dan de Belgische, en hebben vertegenwoordigingen om hun specifieke belangen te verdedigen. Maar ze werken in een stelsel van synergie met de federale overheid, en zijn niet zo gek die federale troef weg te gooien. Wil men in een land waar de belastingdruk tot de zwaarste ter wereld behoort toch eens becijferen welk een verkwisting van middelen de splitsing van het handelsbeleid meebrengt?
Een land dat zich respecteert, zet handelsattachés in die experts zijn in hun domein. Voedingswaren en drank, technologie, industrie of het aantrekken van investeringen naar België vereisen alle een gediversifieerde en gespecialiseerde aanpak. Onze regio's echter verrichten dubbel werk in de plaats van complementair met elkaar en met het federale niveau te werken.
Belgische ondernemers in Shanghai en Peking zeiden terecht dat er geen 'economische diplomatie' mogelijk is zonder de ondersteuning van een diplomatiek corps. Ze noemden het een handicap dat federale diplomaten de zakenlieden onvoldoende kunnen bijstaan om op hoog niveau deuren te openen en economische dossiers te behartigen.
Ziezo, zonder éénenkele belangrijke weglating, maar nu eens anders gelezen. Natuurlijk heeft ze gelijk dat we de diplomaten moeten inzetten voor onze economische belangen! Ten dienste van de gewesten? Jazeker, want wat is daar verkeerd aan? Als diplomaten zich zouden beperken tot het afhalen, ontvangen en verwennen van enkel het federale volkje annex journalisten (ook op onze kosten), dan pas kun je deze diensten beter afschaffen. Na vijf jaar terreinervaring vind ik haar betoog zwak want ze verliest een pertinent waarheid uit het oog. De specialisten waarover ze het heeft zijn NOOIT door buitenlandse zaken geleverd maar wel door de bevoegde vakministeries (landbouw, defensie, …). Als je een land zoals België met twee zeer verschillende economieën en de toenemende specialisaties goed wil steunen in het buitenland heb je dus veel experten nodig. Moeten ze daarom aan het handje gehouden worden door een diplomaat van het federale niveau als hun bevoegdheid gewestelijk is? Natuurlijk niet. Is het voor de diplomaten vernederend om alleen maar de “deuren te openen” via hun kanalen voor deze gewestelijke specialisten? Natuurlijk niet. Samenwerken dat is de boodschap en dat is vooral een kwestie van mentaliteit. “Zijne excellentie” staat mooi op het visitekaartje van een ambassadeur maar als daar een ‘ego’ bijhoort waardoor samenwerken met ‘buitenstaanders’ moeilijk wordt, dan pas ontstaat er een probleem. Er is ook geen sprake van dubbelwerk tenzij het een gevecht wordt om wie de schoonste en de sterkste is; als de ene zich niet wil inzetten voor de andere. Neen Mia, niet de bevoegdheidsverdeling is een probleem, wel de soms botsende ego’s en de hang naar het behoud van de eigen privileges zonder pottenkijkers. Al de perikelen in de Parijse ambassade vergeten? Maar ja, mijn ervaring zal wel niet zo belangrijk zijn als de kennis van een erudiete journaliste die ik overigens zeer respecteer. Toch maar eens ANDERS geprobeerd.

Buitenland

Een straaltje hoop in het MO
Het gaat om de eerste officiële bevestiging van de geruchten die in april vanuit Syrië de wereld werden ingestuurd. Toen luidde het dat Israël bereid is de in 1967 op Syrië veroverde Golanhoogte terug te geven aan dat land, in ruil voor vrede. Israël weigerde toen commentaar op die berichten.
Volgens de Syrische minister van Buitenlandse Zaken Walid al-Muallem heeft Israël zich er intussen toe geëngageerd om zich volledig terug te trekken uit de Golanhoogte, de voorwaarde voor Syrië om aan tafel te gaan zitten.
Officieel zijn Syrië en Israël nog steeds in een oorlog verwikkeld. Israël veroverde de Golanhoogte op Syrië tijdens de Zesdaagse oorlog van 1967, en annexeerde het gebied in 1981. De Verenigde Naties hebben zowel de verovering als de annexatie altijd veroordeeld.

Mop van de week

Pittige antwoorden van assertieve vrouwen
Hij: "Heb ik jou niet ergens eerder gezien?"
Zij: "Ja, en daarom kom ik daar niet meer."

Hij: "Is deze stoel nog vrij?"
Zij: "Ja, en als jij daar gaat zitten, is mijn stoel ook vrij."

Hij: "Naar mijn huis of jouw huis?"
Zij: "Beide. Jij naar de jouwe, ik naar de mijne."

Hij: "Ik zou je graag nog eens willen bellen, wat is je nummer?"
Zij: "Staat in het telefoonboek."
Hij: "Wat is dan je naam?"
Zij: "Die staat ervoor."

Hij: "Je hebt een lichaam als een tempel."
Zij: "Maar er zijn geen diensten vandaag."

Hij: "Waar ben jij mijn hele leven geweest."
Zij: "Aan je kop te zien, was ik de eerste helft ervan nog niet eens geboren."

Tot ziens,
Pjotr