Voor U Anders gelezen/geschreven
DM: Graça Machel-Mandela, de huidige echtgenote van levende legende Nelson Mandela, wijst erop dat de problemen van Afrika meer te maken hebben met de leiders dan met het volk. 'De uitdagingen die we hebben, zijn niet voor de Afrikaanse bevolking maar voor enkele van onze leiders, enkele personen op miljoenen mensen... De bevolking verdient het niet om gestraft te worden in de plaats van haar leiders.'
"Nu Leterme zich van crisis naar crisette sleept, heeft hij wellicht geen tijd voor een staatshervorming", zegt sp.a-voorzitter Caroline Gennez.
Communautair dossier
Zie de afzonderlijk verstuurde brief aan de CD&V voorzitter
B-H-V opnieuw tijdbom onder regering-Leterme. De Franstaligen hebben Leterme goed in de tang! In het regeerakkoord staat dat men zal pogen een onderhandelde oplossing te vinden voor BHV. Als de Vlamingen nu geen prijs willen betalen voor BHV dan zullen de Franstaligen nadien zeggen dat ze geen staatshervorming willen. Een patstelling waar de Vlamingen alleen als verliezers kunnen uitkomen tenzij … Leterme en CD&V eindelijk beseffen dat goed bestuur belangrijker is dan postjes en de Wijze mannen van weleer met hun onzalige compromissen van het toneel verdwijnen. Ze hebben alleen maar voor een onwerkzame staatsorganisatie gezorgd waar enkel de politiek beter van werd én wat nog erger is: ze zijn volledig verantwoordelijk voor de scheiding der geesten. Sluipend separatisme, dat is nog iets anders dan het koninklijk omfloerst separatisme. De verkiezingen van 2009 …
Binnenland A
ABX en het onderzoek Jean-Marie Dedecker:
Het ABX-verhaal was de grootste treinroof uit de geschiedenis: anderhalf miljard euro werd over de spoorwegbalk gegooid en opgehoest door de belastingbetaler om het rode spoor van onbekwaamheid, wanbeleid, megalomanie en cliëntelisme van Schouppe te financieren. Dat is 170 miljoen euro meer dan de crash van Sabena. Schouppe kreeg bovenop zijn jaarloon van 750.000 euro nog een gouden handdruk van 2 miljoen voor bewezen wanbeheer. De schaamtegrens van Schouppe ligt blijkbaar ver onder de schaamtestreek.
Het gedoogbeleid en de incompetentie van een gepolitiseerde raad van bestuur, evenals een selectieve blindheid van de regering, waarin Schouppe als actieve CD&V'er de actieve steun genoot van de twee socialistische partijen, deden de rest.
De bestuursraad was een partijpolitieke orgie met een inflatie aan mandaten voor alle grote politieke families en vakbonden. Afkoopgeld voor sociale rust verdween in de zakken van syndicale bobo's. Zwijggeld voor politieke goodwill werd subtiel rondgestrooid aan de politieke vrienden. De artikels van Douglas De Coninck en het boek SOS NMBS van Paul Huybrechts zouden verplichte lectuur moeten zijn voor alle parlementariërs. Wij citeren letterlijk (p.169): "Eurogroup stelt ook vast dat onlangs 1,2 miljoen aan sponsoring werd uitgegeven terwijl Boston Consultants op dat gebied besparing bepleitte." De ingewijden begrijpen dat het om een sneer gaat aan het adres van sp.a-minister Johan Vande Lanotte, die in zijn thuisbasis Oostende een basketbalploeg door ABX laat sponsoren. Bij wijze van communautaire compensatie wordt in Charleroi het tafeltennis van de gebroeders Saive gesponsord. Zo koopt Etienne Schouppe politieke goodwill.
Mijn wetsvoorstel ligt voor, het kartel CD&V-N-VA en Open Vld stemden op 17 april laatstleden al tegen de hoogdringendheid. Tussen woord en daad staat immers torenhoge hypocrisie in de weg.
Knack: Kritisch over Justitie
Op 21 december 2007 werden Dyab Abou Jahjah en Ahmed Azzuz in eerste aanleg veroordeeld voor hun vermeende aandeel in de rellen die op 26 en 27 november 2002 uitbraken in Antwerpen na de moord op de islamleraar Mohamed Achrak. Ze kregen zware straffen: één jaar effectieve opsluiting en een schadevergoeding van meer dan 5000 euro.
De vermaarde historicus en socioloog Ludo De Witte bestudeerde de bewijzen, en kwam tot onthutsende conclusies.
Of men nu van Abou Jahjah en zijn Arabisch-Europese Liga (AEL) houdt of niet, je kunt er moeilijk omheen dat de politiek, de media, het gerecht, de politie en de inlichtingendiensten hard hebben geprobeerd om de man in diskrediet te brengen.
De bedenkingen:
De verklaring van A.A. waaruit de rechters citeren is een aangepaste versie van een eerste verklaring die hij kort na de feiten heeft afgelegd. Op 27 november, de dag na de vermeende feiten, verklaarde A. dat hij had 'menen te begrijpen' dat de AEL-leider die woorden had gebruikt.
LUC LAMINE (toen korpschef van de politie) over zijn gesprek met Jahjah die avond: Na de tirade van Jahjah, toen de camera's wegdraaiden, heb ik gezegd: "Abou, alstublieft, dit hebben we binnenkort niet meer onder controle. Leid de betoging af naar een moskee of er komen vodden van." Hij hééft dat gedaan. Jahjah was voor rede vatbaar. (...) Als ik zie met wat voor ijver het parket Jahjah opjaagde, heb ik mijn bedenkingen. Ze vorderden honderdvijftig agenten op om hem te arresteren, op het moment dat de stad in vuur en vlam stond. Ik vond die aanhouding onnodig, nutteloos en risicovol, maar het parket wou laten zien wie er de baas was in de stad. Ik heb daarover woorden gehad met het parket, jazeker. (...) Ze verdachten Jahjah van een resem criminele activiteiten. Ik: "Welke dan? Het belemmeren van het verkeer op de Turnhoutsebaan? Gaan jullie hem daarvoor vervolgen, misschien?"'De verklaring van Lamine, die A. tegenspreekt, zit niet in het strafdossier.
En misschien wel het krachtigste argument ten voordele van Abou Jahjah is zijn toespraak in de moskee, later die avond van de 26e november. De AEL-leider zegt dat hij er tot kalmte heeft opgeroepen. Waarom is dat niet onderzocht? Er was een agent in burger in de moskee. Waarom zit er geen verslag van Abou Jahjahs optreden in de moskee in het dossier?
Anonieme verklaring van een agent aan Knack:De avond van 26 november 2002, nadat er in Antwerpen rellen waren ontstaan, na de moord op Mohamed Achrak, was ik als politieagent de ganse tijd aanwezig, vanaf de aankomst van Abou Jahjah tot aan zijn vertrek. Ik was de ganse tijd in zijn buurt.Ik heb Abou Jahjah op geen enkel moment een grote groep jongeren weten toespreken, behalve één keer, toen hij zei: 'Laat je niet vangen. Blijf rustig.' Een politieagent heeft pepperspray gebruikt, niet om te reageren op een charge van Abou Jahjah en de jongeren, maar als provocatie. Abou Jahjah heeft die avond op een professionele wijze de gemoederen willen bedaren.De allochtone agent die een bezwarende verklaring over Abou Jahjah heeft afgelegd, was niet in de buurt. Die jongen was pas afgestudeerd van de politieschool, en heeft zich wellicht laten misbruiken om een valse verklaring af te leggen. Ik weet dat ook andere allochtone agenten onder druk zijn gezet om zo'n valse verklaring af te leggen.Ik leg deze verklaring af omdat ik zwijgen niet kan verzoenen met mijn geweten. Ik ben bereid hierover voor de rechtbank te getuigen als mijn anonimiteit wordt gewaarborgd.
DM: Zo'n 133.000 Belgen hebben een rekening in het buitenland. Het ministerie van Financiën beschikt al twee jaar over die gegevens, zo zegt Dirk Van der Maelen (sp.a), maar ving niets aan met de cijfers. Volgens Van der Maelen gaat het niet noodzakelijk over fraudeurs. "Maar we weten allemaal dat de Belg niet altijd plichtsbewust zijn belastingformulier invult. Het is spijtig dat die gegevens zolang bij Financiën zijn blijven liggen en niet zijn doorgespeeld aan de controleambtenaar."
Buitenland
Kabila lacht De Gucht en Co uit.
Nadat ze urenlang gewacht hadden op een audiëntie bij de Congolese president Kabila kregen minister van Buitenlandse Zaken Karel De Gucht en zijn collega van Ontwikkelingssamenwerking Charles Michel, samen met minister van Defensie Pieter De Crem op bezoek in Congo, het staatshoofd gisteravond alsnog te spreken. Maar de manier waarop sprak boekdelen. Eerst kreeg enkel De Crem een privéaudiëntie bij Kabila. De defensieminister kreeg ook een veel langer onderhoud dan zijn collega's. De ontmoeting tussen De Gucht en Kabila duurde bijvoorbeeld amper 10 minuten. Meteen viel in de coulissen het woord 'diplomatiek incident'. Dat het bezoek van de Belgische delegatie onder een slecht gesternte verloopt, is intussen zonneklaar. Zo blijkt het Antwerpse Havenbedrijf een belangrijk contract in de haven van Matadi mis te zijn gelopen, waar het al forse investeringen had gedaan.
In de marge van dit bezoek ..
In 2003 ging de Antwerpse haven een partnerschap aan met de haven van Matadi, die door wanbeheer en de recente oorlogen in verval was geraakt. Die zogenaamde jumelage bestond erin dat Antwerpen in een eerste fase een nieuwe kaaimuur zou aanleggen, de zogenaamde Quai de Venise, en investeringen zou doen op het vlak van opslagcapaciteit. In ruil zouden de Congolese autoriteiten in Matadi een echt havenbedrijf oprichten dat op een transparante en niet-corrupte manier zou werken. Het is duidelijk dat Antwerpen het partnerschap op termijn wou laten uitgroeien tot een hechte samenwerking en daarvoor vroeg of laat ook een financiële return wou krijgen. Bedoeling was om Matadi te laten uitgroeien tot dé doorvoerhaven van Congolese ertsen naar de rest van de wereld.De afgelopen vijf jaar investeerde Antwerpen dan ook behoorlijk wat tijd en geld in Matadi. De Quai de Venise werd gebouwd, er vertrokken verscheidene delegaties naar Kinshasa en Matadi, de samenwerking en de beloftes werden steeds concreter. Maar de jongste maanden verliepen de betrekkingen steeds stroever. Tot onlangs duidelijk werd dat de Congolese overheid een deal had afgesloten met een niet nader genoemd havenbedrijf uit de Verenigde Arabische Emiraten. Volgens verscheidene Belgische en Congolese bronnen zouden in ruil voor die overeenkomst "langs links en rechts steekpenningen" zijn betaald.
Zo zie je maar dat grote uitspraken van stoere De Gucht niet noodzakelijk samengaan met het bevorderen van de eigen economie. Het zal Dirk Vandermaelen (SP.A) niet zijn die daar wakker van ligt! België tot zijn ware proporties herleid.
Er moet een krachtig verzet komen tegen al diegenen die niet aarzelen om het welzijn van de bevolking op te offeren voor hun persoonlijke verrijking. Volledig mee eens, misschien ook wel voor eigen deur vegen?
Mop van de week
Een echtpaar van middelbare leeftijd had twee betoverend mooie teenagerdochters. Een zoon was evenwel hun hartewens en na vele maanden proberen,raakte de vrouw eindelijk in verwachting. Na negen maanden werd een zoon geboren. De vader holde naar de kinderafdeling in het ziekenhuis om zijn zoon te bewonderen. Hij keek in het wiegje en schrok van het lelijkste kind dat hij ooit gezien had. Hij spoedde zich naar zijn vrouw en zei dat hij nooit de vader van zo'n lelijk kind kon wezen. 'Kijk naar onze prachtige dochters', zei hij waarbij hij haar strak aankeek en vervolgens opmerkte: 'je hebt me toch niet bedonderd, hè'? Zijn vrouw lachte slechts en zei: 'Nee,deze keer niet'.
Tot ziens,
Pjotr
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten