17 november 2010

Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

"Wat België nu overkomt, staat al 180 jaar in de sterren geschreven. Dit land is een product van de Franstalige bourgeoisie. 1830 was voor ons, Vlamingen, een ramp, de grootste sinds 1585 en de val van Antwerpen." Grondwetspecialist Robert Senelle in Het Laatste Nieuws, 6 november 2011.

Grammens over de parachutemoord (journaal 588): Met grote gebaren en passende tremelo's deed hij (Vermassen) bijvoorbeeld het verhaal van het make-uptasje dat spoorloos verdwenen was na de moord en dat de heks Clottemans als "trofee" (zo luidde het) had gepikt. Net als het proces ten einde loopt, vindt een jurylid toevallig dit tasje bij de bewijsstukken, waar het vier jaar had gelegen. Els Clottemans had niet gelogen toen ze de beschuldiging dat zij dit tasje als "trofee" meegenomen had, loochende. Maar Vermassen maakt van de (onbestaande) diefstal hét bewijs van de slechtheid van Clottemans! - Hebt u sindsdien iets gehoord van de excuses die Vermassen aan zijn slachtoffer heeft aangeboden wegens een volledig uit de lucht gegrepen aantijging? Ik ook niet. Zo helpen advokaten het gerecht ongeloofwaardig maken. Ze zeggen maar wat toevallig in hun kraam past, ook al weten ze er niets van. "Niemand had het er verder nog over, alsof het niets te betekenen had. Dat vond ik onvoorstelbaar, "aldus dr. Dams (in Humo). Ik ook.

Koen Meulenaere Knack: In dit land is het zo dat iedereen recht van spreken heeft behalve monseigneur Leonard.
Elke zin van de aartsbisschop wordt zonder enige nuance uit zijn context gerukt, en wordt een eigen leven in gejaagd van waaruit geen terugkeer meer mogelijk is. Als Leonard zich nog maar durft af te vragen of het zin heeft oude priesters nog te straffen voor pedofiele misdrijven van lang geleden, en hij dus precies hetzelfde zegt als de wetten van het Belgische volk die een nog veel kortere verjaringstermijn bepalen, is het land te klein.
Woordvoerder Jurgen Mettepenningen, die vijf maanden lang heeft staan liegen dat hij zwart zag, neemt ontslag? Twaalf minuten in Het Journaal. Met uitgebreid verslag van de persconferentie waarop hij de heer die hij tot net voordien slaafs diende nog een paar dolken in de rug steekt. Nog eens twee uur later mochten in Lieven, de opvolger van Dirk dat zelf de opvolger was van Phara, zowel Wim De Vilder als de inmiddels echt onuitstaanbaar geworden Rik Torfs hun gal komen spuwen. Tegen die Torfs is het gebruik van geweld stilaan legitiem. In datzelfde Lieven was Mettepenningen pas een paar dagen voordien zelf te gast geweest. Hij vertelde toen dat het van weinig moed zou getuigen om ontslag te nemen, wat hij drie dagen later dus deed. Gelukkig werd hij op dat moment al feestelijk uitgelachen door Herwig Van Hove, die naast een zesde zintuig ook een allergie heeft voor japneuzen. Herwig barstte in lachen uit toen de woordvoerder begon te klagen dat hij zo veel werk had met de controversiële uitspraken van zijn baas, dat hij zijn gezin nauwelijks nog zag en niet bij zijn zieke kindjes kon zijn. ‘Ga dan niet in Lieven zitten, paljas’, zouden u en ik hem toeroepen, een advies dat ook geldt voor mensen van wie de kindjes niet ziek zijn.

Op Kanaal Z loopt een interview met een directeur van baggerwerken De Nul. De slotbemerking van meneer De Nul was veelzeggend: Zij bouwden in Brusssel één van de grootste zuiveringsstations van Europa.. Contractueel verbonden zij er zich toe 36 niet geschoolde kansarme jongeren te recruteren. Zij hebben ze niet gevonden. Niemand was geïnteresseerd.

Communautair dossier

Ann Peuteman (Trends): Bij nader toezien heeft Johan Vande Lanotte in een kleine maand tijd dus zogoed als niets gedaan. Net zoals zijn ondertussen verre voorganger Herman Van Rompuy in de woelige zomer van 2007. (…)Mislukt de bemiddelaar, dan zal de druk volgens De Croo nog wekenlang worden opgevoerd om Di Rupo en De Wever toch maar in elkaars richting te dwingen. Met dreigementen van de Nationale Bank en andere eerbare instellingen, met de gesel van nieuwe verkiezingen ook. En dan, zegt De Croo, zullen her en der stemmen beginnen op te gaan om toch maar een klassieke tripartiete te vormen. Kwestie van het land te redden natuurlijk. ‘Maar eerst is het nog wachten wie de komende maanden een De Crootje zal doen in de ware zin van het woord’, klonk het afgelopen week al op een paar partijhoofdkwartieren. ‘Wie zal als eerste zo moegetergd zijn dat hij de stekker uit de huidige onderhandelingen tussen de zeven partijen durft te trekken?’

Journaal 588 (M Grammens): Zo kan het nog zeer lang duren, en dat is ook de bedoeling. De tekenaar van Le Soir, die schuilgaat onder de naam Kroll, vertelt in een openhartig gesprek met De Morgen (30.10.10) dat hij deze kwestie - de lange duur van de onderhandelingen - voorgelegd heeft aan Di Rupo en aan de liberaal Louis Michel, en beiden gaven hem hetzelfde antwoord: ja, dit is de Franstalige strategie, gagner du temps (tijd winnen).

LLB: Di Rupo : Je suis totalement opposé à de nouvelles élections. Ce qui compte, ce n’est pas l’intérêt du Parti socialiste, c’est l’intérêt du pays, c’est l’avenir des citoyens. Notre responsabilité, c’est de trouver des solutions maintenant, ce n’est pas de se livrer à des jeux politiciens. De nouvelles élections, cela n’arrangerait rien. La radicalité serait plus forte encore après. Je crois qu’aujourd’hui, on a l’expérience des négociations, on doit continuer, tenter d’aller au bout et trouver un compromis qui soit équilibré..." (…)C’est désolant sur la scène internationale d’être en permanence questionné sur notre avenir alors que le compromis à la belge, cette multiculturalité à la belge, ce mélange, cette imbrication, c’est une richesse extraordinaire. Je plaide pour qu’on attribue plus de compétences aux Régions, mais en même temps, qu’on réapprenne à aimer notre pays qui est une valeur ajoutée certaine." (…)Et quel sera l’avenir d’Elio Di Rupo ? Accédera-t-il, finalement, au poste de Premier ministre? On est bien loin, dit-il, de ces préoccupations. Mais il rappelle la règle : pour être Premier ministre, il faut être accepté par tous les partis autour de la table. Et c’est le Roi qui désigne le Premier ministre... Veut-il dire par là qu’il conserve toutes ses chances ?
DM : Ondertussen groeit hand over hand het gevoel dat de federale politiek haar eigen overbodigheid bewijst. De andere bestuursniveaus werken wel, en dienstdoend premier Leterme voert graag een perceptieoperatie waaruit moet blijken dat het land nooit beter is bestuurd dan sinds hij premier in lopende zaken is. En toegegeven, de zaken worden aardig beredderd.

Binnenland

DM: In de eerste zeven maanden van dit jaar zijn er 16.353 mensen zonder papieren geregulariseerd, een stuk meer dan het recordaantal van 14.830 uit heel 2009 en bijna dubbel zoveel als twee jaar geleden. Dat is alles bij elkaar een middelgrote centrumstad, maar vooral een zoveelste teken van het non-beleid inzake asiel en migratie dat momenteel wordt gevoerd.

DT: De Franstalige socialisten blokkeren de herbenoeming van drie van de zes collegeleden van de rulingcommissie, vernam De Tijd. Omdat het college uit minstens vier leden moet bestaan en er niet langer taalpariteit is, ligt de instelling al weken lam. Dat heeft verregaande gevolgen, want ons land dreigt daardoor buitenlandse investeringen mis te lopen.
De rulingcommissie is een cruciaal instrument voor Belgische en buitenlandse bedrijven omdat ze daar terechtkunnen voor fiscale afspraken rond een transactie of een investering. Per jaar kent de commissie ongeveer 600 rulings toe. Maar zolang de drie Nederlandstalige leden niet herbenoemd worden, kan de dienst geen beslissingen nemen.
‘Er zijn twee bedrijven die geïnteresseerd zijn om zich in België te vestigen, maar wellicht zullen kiezen voor Nederland of Zwitserland omdat het op dit moment niet mogelijk is in ons land een ruling te krijgen’, zegt Eric Warson, partner bij de belastingconsulent KPMG. Warson wijst erop dat de Franstalige socialisten in hun eigen vel snijden. ‘Ik heb weet van een aantal groepen die een O&O-project willen opstarten in Wallonië. Ook die zullen niet komen als ze geen ruling kunnen krijgen.’
De Franstalige socialisten schermen met een juridisch en een ideologisch argument. De partij vraagt zich af of een regering in lopende zaken wel tot die herbenoeming mag beslissen. Het tweede argument van de PS is dat ze vindt dat de rulingcommissie af en toe haar boekje te buiten gaat. De partij heeft de indruk dat bepaalde beslissingen neigen naar georganiseerde fiscale fraude.

Journaal 588 Grammens: Toen hij nog politiek kreatief was en niet in een Vlaamse ministerzetel in slaap gevallen was, hekel toenmalig CD&V-voorzitter Jo Vandeurzen de snel-Belgwet, waar hij tijdens zijn dienstbetoon in Limburg regelmatig mee te maken kreeg. Hij zag van nabij het onheil aangericht door een naturalisatiewet die automatisch de Belgische nationaliteit toekende aan de rechtstreekse familieleden van hen die reeds van de wet konden genieten. Werd iemand tot Belg genaturaliseerd, dan was volgens Vandeurzen (in Het Laatste Nieuws, 16.11.06) bet eerste wat hij deed een kaartje sturen naar zijn kinderen, ouders, waar die zich ook mochten bevinden, om hun vertellen dat ze eveneens Belg waren geworden, ook al had niemand van hen ooit een voet gezet op Belgische bodem. Zelfs de kleinkinderen werden automatisch Bels als ze dat wensten. Dat is vandaag nog steeds zo, en tezamen met het al bestaande recht op zogenaamde gezinshereniging van immigranten, de voornaamste manier om legaal het land binnen te komen en er onbeperkt te blijven. Dit is zozeer uniek in Europa, aldus Vandeurzen, dat er heel bedenkelijke maffia-praktijken ontstaan zijn om ervan te profiteren. Er worden pakken dokumenten nagemaakt om aan te tonen dat de zopas genaturaliseerde Belg bijvoorbeeld twaalf kinderen en dertig kleinkinderen bezit, die vervolgens allemaal naar hier komen mét een geldig Belgisch paspoort. Een ander voorbeeld van de wijze waarop de veel te lakse wet misbruikt wordt. - het verhaal van de honderden Zuid-Amerikaanse vrouwen die naar hier komen om te bevallen. Ze laten het kind niet inschrijven op de ambassade van hun land, zodat het als "statenloos" wordt beschouwd, en vervolgens automatisch Belg wordt, - waarna de moeder het ook kan worden. Toen de snel-Belg-wet tot stand kwam, schreef De Tijd (14.12.99) dat de Franstalige partijen hiermee het snelste en efficiëntste middel hadden binnengehaald voor de verdere verfransing van Brussel en de Vlaamse Rand".

Buitenland

Er is één video die reeds aanbevolen werd via Anders Gelezen, maar voor de blog bezoekers al even aanbevelenswaardig. Het beste inspirerende en visionaire verhaal zonder grote woorden maar in klare taal; te beluisteren op: http://www.eenvandaag.nl/swf/player.swf?videoID=95012&external=0

Mop van de week

Even ondeugend …

Ik liep van de zomer over de markt, en voor mij liep een mooie meid, lange benen, kort rokje. Bij een kraampje met petjes en hoedjes bleef ze staan. Ze bukte voorover om een hoedje te pakken. Ik zag dat het rokje omhoog kwam en zag toen waar de string tussen de heerlijke billen verdween. Liefhebber die ik ben, bleef ik staan kijken.

Ze bleef maar voorover bukken, hoedjes pakken en passen. Bij het 5e hoedje draaide ze zich om en keek mij recht in mijn gezicht aan. Ik dacht, nu krijgen we het: die is pissig, want die heeft "gevoeld" dat ik naar haar heb staan te kijken. Ze rommelde wat met haar handen aan het hoedje en vroeg aan mij: "En, staat ie?"
Ik antwoordde: "Ja, bij het eerste hoedje al!"

Tot ziens,
Pjotr

Geen opmerkingen: