05 september 2008

Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

Sociale fraude minder belangrijk dan fiscale fraude?
Een klein bericht dit weekeinde in La Libre Belgique en De Standaard: het gerecht heeft een grootschalige sociale fraude ontdekt, waarbij valse papieren werden gebruikt om onder meer werkloosheidsvergoedingen op te strijken. Illegalen en uitgesloten werklozen kregen de valse documenten (C4's of loonbriefjes), als ze een bedrag tussen de 500 en de 3.000 euro neertelden. De hoofdverdachte opereerde voornamelijk in Waals-Brabant en Molenbeek. "In Molenbeek was er ook een Marokkaanse tak, in Schaarbeek een Turkse," weet La Libre.

Wie redt koninklijke meubels? Prins Filip geeft 25 uit het voormalige koninklijk paleis op de Antwerpse Meir geleende meubelstukken terug. Maar wat met die 75 tafels, stoelen en kasten die nog over meer dan 30 locaties verspreid staan?

Communautair dossier

e-Knack (2/9): "Leterme gaat nog één verkiezing mee"
'Het zou een goede zaak zijn mocht er in het najaar binnen een duidelijk kader een dialoog tussen de gemeenschappen worden opgestart', aldus Crevits. 'Maar dan moet er wel een tijdpad worden vastgelegd dat tot ná de Vlaamse verkiezingen loopt. Men mag van Kris Peeters niet verwachten dat hij tegen juni volgend jaar resultaten kan voorleggen. Dat zou nefast zijn voor het onderhandelingsklimaat.' En voor het verkiezingsresultaat van de christendemocraten. … 'Hij is niet klaar om plaats te ruimen en onze partij is er niet rijp voor om hem weg te dragen', zegt een minister. … En pas als hij weg is, zullen de ideologische tegenstellingen binnen CD&V in alle hevigheid oplaaien. Dan begint de interne crisis pas echt.'

LLB (1/9) débats :
J’habite Johannesburg en Afrique du Sud … Il y a des similarités entre l’Afrique du Sud et la Belgique. Le fait d’avoir une majorité noire contre une minorité blanche. Je vous laisse le mutatis mutandis. Par contre au parlement sud africain des votes « unilatéraux » (noirs contre blancs) se font tous les jours. Il n’y a aucun blanc qui trouve cela une gifle et il n’y a aucun politicien blanc qui s’amuse à inventer un Pacte des Sud Africains comme on l’a fait en Belgique lors du vote en Commission parlementaire du « 7/11 ». Les blancs n’ont pas de majorité spéciale ni de sonnettes d’alarme. Ils n’ont pas la parité au gouvernement « national » (les 11 provinces font fonction « d’entités fédérés » d’une autonomie bien plus supérieure à nos régions) ni aux plus hautes fonctions (Justice, Armée, Diplomatie). Pourtant, la Constitution de l’Afrique du Sud est considérée comme une des plus avancées et démocratiques au monde. … Sur le point de vue économique, néanmoins, la similarité retourne vers nos années 1960. La minorité gère l’économie et cela posera des problèmes. Je vous enverrai des nouvelles quand, l’année prochaine, M. Nzuma sera élu président. Là les similarités entre la Belgique et l’Afrique du Sud recommenceront, mais ce ne sera pas avec des drapeaux et un Gordel que la majorité affirmera son point de vue, mais avec des pneus brûlés.

DM (4/9) : Piqué: Hij schetste er het schrikbeeld voor Franstaligen van een Vlaanderen dat zijn zinnen heeft gezet op een tweedelig confederalisme, waarin Brussel beetje bij beetje in de Vlaamse invloedssfeer belandt. "Onze indruk", zo meldt hij in Le Soir, "is niet dat we stap voor stap de staat gaan hervormen, zoals de voorbije dertig jaar. Maar dat we integendeel op een ultieme fase afstevenen die uitmondt in confederalisme."
Guy Vanhengel (Open Vld). "Zij lijken er alle twee aan voorbij te gaan dat Brussel tweetalig is. Maar zij presenteren dat anders, en dat stoort me. Ook in het overlegcomité zijn wij vertegenwoordigd door de minister-president en de eerste Vlaams-Brusselse minister, zijnde mezelf.

DM: Eén Franstalige Belg op de vijf is voorstander van een splitsing van België, terwijl slechts 7,1 procent van de Franstalige Belgen het confederalisme verkiest, blijkt uit een opiniepeiling van Le Vif/L'Express bij zijn lezers.
Voor de ondervraagde lezers zou het ergste scenario een onafhankelijk Wallonië zijn, met Brussel vastgehecht aan Vlaanderen.
Het scenario van een confederale staat verontrust de ondervraagden ook. Voor 83,2 procent zal dat leiden tot een lagere levensstandaard voor de Franstalige Belgen.
Tot slot denkt bijna 46 procent van de ondervraagden dat een aanhechting van Wallonië bij het Groothertogdom Luxemburg de levensstandaard van de Franstalige Belgen zal verhogen.

Binnenland

DM 4/9: Ook regering heeft gat in begroting ontdekt Minister van Financiën Didier Reynders: 'Door de slechte economische situatie, de weigering van de Vlamingen en de politieke beslissing om geen eenmalige maatregelen te nemen, moeten we misschien rekening houden met een tekort.' … De vraag is of een evenwicht nog haalbaar is, nu zelfs financiënminister Reynders openlijk begint te spreken over een tekort van 0,2 tot 0,3 procent (600 à 900 miljoen euro!).

SP.A – Vl.Pro: Eerst postjes verdelen?
Sp.a en VlaamsProgressieven trekken ook volgend jaar in kartel naar de kiezer. De gesprekken over het aantal 'zekere' plaatsen waarop de kleine partij van Bert Anciaux mag rekenen zijn al een tijdje aan de gang. Afgelijnde afspraken zijn er nog niet, maar nu al staat vast dat de Vl.Pro zich na enkele vette jaren tevreden zullen moeten stellen met een fors uitgedunde vertegenwoordiging in het Vlaams Parlement. "We weten ondertussen wel wat ze waard zijn", luidt het smalend bij de socialisten. Bij sp.a houdt men er, met de verkiezingen van 2007 in het achterhoofd, rekening mee dat de fractie van 25 Vlaams Parlementsleden volgend jaar wordt herleid tot 18 à 19. Tiens, de verkiezingen zijn al begonnen? Ik dacht dat ze bezig waren met wat de mensen interesseert? Ze zijn overigens niet alleen.

DM 4/9: Is het Belgisch leger klaar voor Afghanistan?Joseph Henrotin vindt dat ons land de voorbije jaren te veel heeft bespaard op defensieJoseph Henrotin is doctor in de politieke wetenschappen aan het Institut de Stratégie Comparée in Parijs, en militair commentator voor RTL/TVI. Toen ik drie jaar geleden met een hoge ambtenaar van het ministerie van Defensie de toestand in Afghanistan besprak, zei hij me dat het weinig waarschijnlijk was dat Belgische militairen zouden worden ingezet in het zuiden van dat land. We wilden namelijk niet het risico lopen dat er slachtoffers zouden vallen, want het trauma van de gebeurtenissen in Rwanda had al te diepe sporen nagelaten in de politieke wereld. Maar de wereld draait voort en vandaag is de situatie grondig veranderd. Onze F-16's zijn in Kandahar en de minister van Defensie wordt nu - net als heel wat soldaten vóór hem - geconfronteerd met de gevolgen van een beleid van meer dan 15 jaar systematische onderinvestering, gekoppeld aan de noodzaak om over een minimum aan beschermingstechnologie te beschikken. Zijn wij klaar om gevechtsvliegtuigen in te zetten in complexe militaire operaties als de systemen van onze C-130's het laten afweten? Het is een polemische vraag, maar ze brengt ons terug naar de harde realiteit: wij zijn voor onze veiligheid afhankelijk van de landen van de NAVO en zij rekenen ook op ons.
Dat is een van de consequenties van het Europees Defensiebeleid en van de NAVO. Als wij dankzij de structuren daarvan niet over een sterk leger hoeven te beschikken en zo aanzienlijke besparingen kunnen doen (een Belg betaalt ongeveer 250 euro per jaar aan defensie, een Fransman ongeveer 590), dan heeft dat een prijs. En die prijs wordt niet uitgedrukt in euro's maar in engagement (zowel politiek als menselijk). Wie wil delen in de voordelen van het systeem, moet ook delen in de risico's. Hoe valt het te rechtvaardigen dat een land als Estland, met 1,4 miljoen inwoners, soldaten stuurt, als België, met zijn 10,6 miljoen inwoners, dat niet zou doen? Precies omdat België dankzij andere landen profiteert van een collectief veiligheidssysteem, moet het ook zijn steentje bijdragen.
Maar de echte reden voor het Belgische engagement ligt elders. … Daar zijn talrijke redenen voor, en beletten dat er een Pakistaans-Afghaans nucleair blok tot stand komt, geleid door extremisten, is daarvan niet de minste. Sommigen spreken van "militaire" opties, anderen van "humanitaire" opties, nog anderen van "onderhandelingen". Maar ieder op zich zouden deze opties hun doel missen. Het gaat erom ze correct te combineren volgens modaliteiten die besproken worden in zeer hevige discussies in de wereld van de strategische studies. Het aantal wetenschappelijke publicaties is de voorbije jaren almaar toegenomen. Maar in onze debatten is er geen spoor van terug te vinden. En dat is op zijn zachtst gezegd paradoxaal te noemen: een derdejaarsstudent aan de universiteit van Hull is soms heel wat beter op de hoogte dan sommige van onze politici...

Buitenland

Wie is Sara Palin, de running mate van Mc Cain?
Wellicht zal ze in het Obama Europa onderbelicht blijven, maar dan is er nog het internet (Iskander; Christopher Orr - The new republic)
Listening to the Democratic leadership respond to John McCain’s selection of Sarah Palin as his vice presidential running mate, one hears echoes of the Alaska Republican leadership from just a few years ago. Barack Obama’s spokesman, Bill Burton, put it this way: "Today, John McCain put the former mayor of a town of 9,000 with zero foreign policy experience a heartbeat away from the presidency." Former mayor? If you're going to skip over her job as governor and, before that, her job heading the commission that oversees production of the largest petroleum reserves in America, why not "former high school student"? Bah, what does it matter: She's just a small town mayor, just a hockey mom, just a beauty pageant queen. Palin has never shunned these belittling monikers, in part, I imagine, because the camouflage has served her so well. Soothed by the litany, her opponents tend to sleep too late, sneer too much, and forget who it is that hires them.
What the Republicans missed about Sarah Palin then--and what the Democrats seem poised to miss now--is that she is a true political savant; a candidate with a knack for identifying the key gripes of the populace and packaging herself as the solution. That keen political nose has enabled her to routinely outperform her resume. Nearly two years into her administration, she still racks up approval ratings of 80 per cent or better.
Sarah Palin is a living reminder that the ultimate source of political power in this country is not the Kennedy School or the Davos Summit or an Ariana Huffington salon; even now, power emanates from the electorate itself. More precisely, power in 2008 emanates from the working class electorates of Pennsylvania and Ohio. Sooner or later, the Obama camp will realize that the beauty pageant queen is an enormously talented populist in a year that is ripe for populism. For their own sake, it had better be sooner.

Mop van de week

Een vrouw komt thuis van een hypnotiseur en zegt tegen haar man: 'Je weet die hoofdpijn die ik al jaren heb, wel die is weg.'
'Geen hoofdpijn meer?' zegt haar man, 'hoe komt dat?'
De vrouw zegt: 'Wel, mijn vriendin Margie heeft me een hypnotiseur aanbevolen.
Deze zei me om voor de spiegel te staan, naar me zelf te staren, en steeds te zeggen 'ik heb geen hoofdpijn', 'ik heb geen hoofdpijn'. En weet je, het werkt, mijn hoofdpijn is weg.'
Haar man zegt: 'Maar dat is prachtig.'
De vrouw zegt nu: 'Weet je, de laatste jaren ben je niet echt een bal vuur in bed.
Waarom ga jij niet eens naar die hypnotiseur en vraag hem of hij daar niet iets kan aan doen.'

Haar man gaat hiermee akkoord en maakt een afspraak.
Thuisgekomen trekt ie zijn kleren uit, pakt zijn vrouw vast, neemt haar naar bed en zegt:
'Blijf liggen, ik ben subiet terug.'
Hij gaat naar de badkamer en enkele minuten later komt ie terug, springt in bed en bedrijft passioneel de liefde met haar als nooit daarvoor.
Zijn vrouw zegt: 'Man, dat was ongelooflijk!'
Waarop de man zegt: 'Niet bewegen! Ik ben subiet terug.'
Weer stormt hij naar de badkamer en ronde 2 was nog vuriger dan de eerste. De vrouw haar hoofd tolde van genot. Hij springt weer op en zegt:
'Niet bewegen, ik ben subiet terug.' En weg is ie naar de badkamer.
Zijn vrouw, nu wel lichtjes nieuwsgierig wat hij in de badkamer doet, volgt hem voorzichtig.
Ze ziet hem staan voor de spiegel waar hij het volgende tegen zegt:
'Het is mijn vrouw niet, het is mijn vrouw niet, het is mijn vrouw niet!'
Ja ik weet het weer zo’n macho mopke!

Tot ziens,
Pjotr

Geen opmerkingen: