Voor U Anders gelezen/geschreven
Een beetje humor om te beginnen lag ook wel ‘ns een keertje
Geld lijkt op vet. Van beide is er genoeg, maar altijd op de verkeerde plaatsen.
"Verdomme" vloekt de koffie, "ik sta hier al 5 min. heet en niemand die mij pakt. "Had dat dan gezegd" zegt de thee, "ik sta hier al 5 min. te trekken"
Als je neus 180 graden gedraaid zat, zou je bij regenval verdrinken.
Ik was een mooie baby. Maar in het ziekenhuis hebben ze mij verwisseld.
Het enige plezierige aan je eigen fouten is dat je er soms anderen gelukkig mee maakt.
VORDERINGEN BELG. BANKEN OP PIGS (Portugal, Italië, Griekenland, Spanje, Italië)
kredieten en effecten in miljard euro. Bronnen: BIB en NBB
Italië: 34,3; Spanje: 31,7; Portugal: 6,0; Griekeland: 5,1
Totaal: 77,1 miljard euro. Risicokapitaal?
Vergelijking overheidsschuld: Griekenland 124,9 %, Italië 116,7 %, België 100,6 % BBP; Portugal 85 % en Spanje 65,9 %.
Wat Al Gore ons niet vertelde
Knack "De huidige klimaatproblematiek gaat gebukt onder een maatschappelijk proces van overselling - meer verkopen dan je kunt leveren -, met als mogelijk gevolg dat de klimatologie zijn geloofwaardigheid dreigt te verliezen." Aldus Piet Termonia, hoofd van het departement onderzoek en ontwikkeling aan het KMI. (…)Er zijn toch een paar dingetjes die hij ons niet vertelde, schreef Termonia in zijn opiniestuk. Dat de aarde sinds 2000 niet meer is opgewarmd, bijvoorbeeld. Dat we strikt genomen niet kunnen uitsluiten dat het de komende tien jaar zelfs gaat afkoelen. Het volledig artikel in bijlage voor de e-abonnenten.
Communautair dossier
DT (6/02) Urbain Vandeurzen, de topman van het Leuvense softwarebedrijf LMS, is een
gefrustreerd ondernemer.De voormalige voorzitter van de werkgeversorganisatie Voka
ergert zich aan het immobilisme in de Vlaamse en federale regering. ‘WE ZIJN GOED OP WEG RICHTING HET ZWARTE GAT: een duidelijke daling van onze welvaart. ’Maar de Vlaamse ondernemer kan zijn eigen situatie veiligstellen door constant te innoveren en zich te richten op het buitenland. ‘LMS heeft getoond dat het kan. Daarom geef ik dit interview.’
Tijdens uw periode als Voka-voorzitter stond u bekend om uw harde aanpak, zowel tegenover politici, vakbonden als Wallonië.
Vandeurzen: ‘Ik heb geregeld gezegd waar het op stond. Dat kwam misschien hard aan, maar ik stuurde nooit aan op een confrontatie. Ik heb oplossingen voorgesteld. Kijk, we hebben vier structurele veranderingen nodig. Er moet een staatshervorming komen, de economie moet vernieuwd, de sociale zekerheid moet betaalbaar blijven en de regio’s moeten snelheid maken door een interne staatshervorming.Zoniet, redden we het niet en gaat onze welvaart in een rechte lijn naar beneden. Ik heb daarover een pact gesloten met de Waalse en Brusselse collega’s. Want de enige uitweg is de responsabilisering van de regio’s. Zij moeten financiële verantwoordelijkheid krijgen en zo de lokale arbeidsmarkt aanzwengelen. Wil je dat niet, dan is een scheidingsscenario de enige oplossing. Je kan dit confronterend noemen, voor mij is het het enige overtuigende toekomstverhaal.’
Binnenland
Panorama: Het failliet van financiën 08 februari 2010 Zondag 7/2, Canvas ***
Een goede documentaire moet emoties uitlokken. Of het nu blijdschap, verdriet of schaamte is, de maker moet erin slagen zijn betrokkenheid bij het onderwerp over te brengen op de kijker. Volgens dat criterium was Panorama: Het failliet van financiën een uitstekende documentaire, want na afloop ervan bleven we met een hoop woede en ongeloof zitten.
Journalist Wim Van den Eynde en co wilden laten zien wat er allemaal verkeerd loopt bij het grootste departement van het land, en wat voor gevolgen dat heeft voor de inning van belastingen. Het werd een verhaal over ambtenaren die bedolven worden onder het werk en het moeten opnemen tegen de gespecialiseerde accountants van grote bedrijven, en daardoor elke motivatie verliezen. Over interne machtspelletjes en politieke vetes, die ervoor zorgen dat een hervorming die tien jaar geleden is uitgetekend nog altijd dode letter blijft. Over een grondig gebrek aan efficiëntie, dat onder meer als gevolg heeft dat het aantal bedrijven dat effectief gecontroleerd wordt nu lager ligt dan het aantal bedrijven dat zelfs geen aangifte meer indient. Onnodig te zeggen dat de staat zo broodnodige inkomsten misloopt: als België erin zou slagen om het aandeel van de zwarte economie in het land terug te dringen naar het niveau in de buurlanden, zo rekende professor fiscaal recht Michel Maus voor, dan werden de begrotingen met de vingers in de neus dichtgereden.
Didier Reynders weigerde vlakaf elk gesprek met de makers. 'Omdat de VRT toch altijd hetzelfde verhaal vertelt', zo zei de minister van Financiën net voor hij de telefoon neer-gooide. Op sommige nagels kan nu eenmaal niet genoeg geklopt worden.
Stefaan Werbrouck
De staat als drugdealer?
"Laat de overheid de drughandel controleren." Dat is het opmerkelijke pleidooi van de Leuvense economieprofessor Paul De Grauwe (De Standaard, 03.02.10). "De overheid kan druggebruik zelf kanaliseren, onder meer door staatswinkels te organiseren waar je drugs kunt krijgen en waar je zelf kwaliteitscontrole op toe kunt passen." De staat als drugdealer, absolute waanzin.
"Omdat er op de verkoop en het bezit van drugs in de meeste landen zware straffen staan, krijg je het paradoxale effect dat illegale activiteiten grote winsten opleveren", zegt De Grauwe.
Decriminaliseren, depenaliseren of legaliseren dan maar? Liever niet. Het erg tolerante drugbeleid in Nederland heeft niét voor een vermindering van het aantal gebruikers gezorgd. Dat een gedoogbeleid drugs uit de criminaliteit zou halen, is een koppige linkse mythe. De waarheid ziet er wel even anders uit. Rob Hessink, gewezen politiecommissaris in Rotterdam, zegt het zo: "Alleen de georganiseerde misdaad is er beter van geworden. De maffia heeft de markt ingepalmd en geprofessionaliseerd." Het gros van de zogenaamde 'coffeeshops' is in handen van de onderwereld.
Moet de overheid het dan maar doen? Gevaarlijke onzin natuurlijk. We kennen nog wel wat illegale activiteiten die erg winstgevend zijn. Wapenhandel bijvoorbeeld. Moet de overheid dan een winkelketen op poten zetten, waar de liefhebber zijn kalasjnikov kan gaan halen? Mensensmokkel. Het gebeurt en de maffia verdient er bakken geld mee. Legaliseren dan maar? Of wat dacht je van vrouwenhandel? Nog altijd een erg lucratieve business. Waarom zou de overheid dat niet 'legaliseren om beter te kunnen controleren'? Bars en bordelen uitgebaat door de staat. Ja, waarom niet? Als we de argumentatie van De Grauwe volgen gaat het bij wapenhandel, mensenhandel en vrouwenhandel immers ook alleen maar om de economische logica van vraag en aanbod.
Buitenland
Ik kon dit bericht niet natrekken, maar het lijkt mij toch het vermelden waard. Mocht een lezer hier meer zekerheid over kunnen geven zou ik dat graag vernemen.
PARIS (NOVOpress) : Une association maghrébine parisienne, Paris-Beurs-Cités, a adressé il y a une dizaine de jours une lettre à la mairie de Paris afin de demander que soient « progressivement supprimées des devantures des pharmacies les enseignes en forme de croix ». La conseillère technique du Cabinet de Bertrand Delanoë en charge des cultes, Ilda Vrospinos, a officiellement répondu que la demande allait être «examinée avec la plus extrême attention ». Heet bericht eindigt met de zin : La conseillère technique précise également que le maire de Paris « qui a fait du "vivre ensemble" l'un des fondements de son engagement », « est très attentif à la bonne entente entre communautés » et qu'il est « pleinement conscient du caractère néfaste de certains anachronismes ».
Onze jongen in Salzburg: Michaël Dewitte
Er lopen deze dagen in Brugge nogal wat mensen ongelukkig rond, dat is met een paar Vlamingen in Wenen niet anders. Een overijverige jongen heeft voor commotie gezorgd, de gevolgen laten zich voelen.
En hoewel de Belgische pers op de toppen van haar tenen loopt en Michael Dewitte als casus uit de weg gaat, schreeuwt men in Oostenrijk van de daken hoe de reputatie van een prestigieus kultuurproject in Salzburg door onder andere een Vlaming de grond werd ingeboord.
Eind januari belandde bij de voorzitster van de Bondstaat Salzburg een audit van Audit Services Austria, die ze zelf in opdracht had gegeven en die leest als één lange aanklacht: Dewitte zou eigenmachtig zijn jaarsalaris van 117.000 euro regelmatig opgetrokken hebben zonder wettige overeenkomst en zich daarenboven nogal wat extra’s hebben toegeëigend zonder goedkeuring, noch overleg: 18.500 euro in 2001, tot 232.000 euro vorig jaar. In totaal zou hij de “Osterfestspiele” zo’n 1,2 miljoen euro lichter hebben gemaakt, met inbegrip van 5% provisie op sponsorgeld hoewel zijn arbeidsovereenkomst dit uitdrukkelijk verbiedt. Aldus de audit.
Dewitte verdedigt zich en stelt dat de Präsidialchef van Franz Schausberger, de toenmalige voorzitter van de Bondstaat, met deze extra’s zou hebben ingestemd.
Dat de diplomatieke cel van het Ministerie van Buitenlandse Zaken in België met één en ander verveeld zit is duidelijk. De intendant van de Salzburger Osterfestspiele die in december werd ontslagen was ook ereconsul. Door de Koning benoemd. Met een bepaalde graad van immuniteit.
Dat tot vandaag de Belgische pers nog niet meer ruchtbaarheid heeft gegeven aan de heer Dewitte, heeft alles te maken met het feit dat één en ander moet worden uitgemest. Hij heeft namelijk, naast andere fouten die nog moeten bevestigd worden, een kapitale diplomatische fout begaan door het kantoor van zijn ere-consulaat in dezelfde ruimte onder te brengen van waaruit hij als directeur van het festival in Salzburg actief was.
Wie belt naar het ere-consulaat in Salzburg wordt verzocht het consulaat in Wenen te contac-teren. En dat de ereconsul nog andere zware schulden achterlaat is ondertussen ook beves-tigd: op zijn huis in Elsbethen ligt nog een hypotheek van 1,16 miljoen Euro bij de Bawag bank. Uiteraard geldt het vermoeden van onschuld.
Roel Verschueren, 11 februari 2010 – voor De Tijd
En zeggen dat bloggers zo’n slechte reputatie hebben … bij de krantenjournalisten. Zouden ze in DS nu ook zoveel kabaal maken als indertijd met de sjoemelende directeur van het Vlaams Huis in NYC. Al iets gehoord van Karel , Yves, Mia en Co?
Mop van de week
Arthur is 90 jaar oud. Hij golft elke dag sinds hij 25 jaar geleden met pensioen is gegaan. Op een dag komt hij teneergeslagen thuis.
"Dat was de laatste druppel", zegt hij tegen zijn vrouw, "ik stop met golf. Mijn ogen zijn zo slecht geworden dat wanneer ik de bal heb geraakt, ik niet meer kan zien waar het naar toe is gegaan."
Zijn vrouw leeft met hem mee en maakt een kopje thee voor hem. Terwijl ze gaan zitten, zegt ze: "Waarom neem je mijn broer niet mee en probeer je het nog een keer."
"Dat maakt niet uit", zucht Arthur, "jouw broer is 103 jaar oud. Hij kan me niet helpen."
"Hij mag dan 103 jaar oud zijn," zegt zijn vrouw, "maar zijn ogen zijn nog perfect."
Dus de volgende dag gaat Arthur met zijn schoonbroer golfen. Hij legt de bal neer, maakt een krachtige zwaai en staart met knijpende ogen het veld af. Hij wendt zich tot zijn schoonbroer:
"Heb je de bal gezien?" "Natuurlijk!" antwoordt hij, "ik heb perfecte ogen." "Waar is het naar toe gegaan?" vraagt Arthur.
"Dat kan ik me niet meer herinneren."
Tot ziens,
Pjotr
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten