20 november 2009

Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

Beste lezers,
Wellicht las u ook de 12 bladzijden in De Standaard over de aanduiding van Herman Van Rompuy als President van de Europese Raad van Staatshoofden en Regeringsleiders. Voorwaar een hele eer om een Vlaming en Belg als eerste president te hebben. Maar alles samen werd reeds zoveel geschreven dat Anders Nieuws verkoos aandacht te schenken aan een bericht dat niet de kranten haalde maar toch wel interessant is. Van zijn zus Tine, donkerrode socialististe en dus ook lezenswaardig voor lezers die open staan voor alle meningen, zoals u, A.N. lezers.

People first, not profit. Also in Europe!

Ik ben blij dat mijn broer president van Europa wordt. Dat is een hele eer voor hem en voor onze familie.
(.)
Voor Herman als politicus heb ik een andere verrassing. Een mooi doosje met erin het recept voor een zogenaamde miljonairstaks. En op dat doosje staat: "Dit product zal je leven veranderen!" De miljonairstaks, dat wil zeggen dat 2% van de bevolking, de rijksten der rijken gemiddeld 2% belast worden op hun vermogen opdat er geld zou zijn voor een Europa van de mensen, in plaats van een Europa van de rendementen van een handvol aandeelhouders. Ik ben er fier op 'meter' te zijn van de miljonairstakscampagne, en we zijn op zoek naar tienduizenden 'fans' van de miljonairstaks.

Als verpleegster en actieve syndicalist leef ik tussen de gewone mensen en die houden niet van de Europese Unie omdat onze Europese Unie niet op mensenmaat functioneert. De Unie brengt zo weinig positieve boodschappen, het gaat alleen nog over concurrentie en commerce. Het kapitalisme verkoopt speculatieve zeepbellen waarop de banken zijn gecrasht. Bijna dreigde ons hele systeem failliet te gaan, maar plots vond men miljarden euros om ons systeem te redden. De gewone mensen worden afgedankt. In Engeland wordt het spoor geprivatiseerd, de treinen komen te laat, de rijtuigen trekken op niks behalve dan de tgv's. De elektriciteitsmarkt wordt opengegooid en alles is alleen maar duurder geworden. En de energiereuzen maken miljarden winst.

Europa staat voor een keuze. En ook mijn broer staat nu voor die keuze. Wie gaat er opdraaien voor de crisis? Wie gaat de miljarden betalen die naar de banken zijn gegaan? Ofwel de werkende mensen, ofwel zij die voor de crisis verantwoordelijk zijn. Ik wil de Belgische miljonairstaks uitbreiden tot Europa. Door een Europese miljonairstaks moeten de gewone burgers niet inleveren voor de crisis. We hebben werk nodig. Overal in Europa. Wel, de miljonairstaks zorgt voor werk. Het geld van de miljonairstaks zal jobs scheppen in zorg, welzijn en onderwijs, hij kan zorgen voor een groene economie en voor een Europese sociale zekerheid, voor een programma van openbaar wetenschappelijk onderzoek in plaats van de privé op zijn wenken te bedienen.

Tot wat commercie leidt zien we in België in de rusthuissector. De laatste vijf jaar zijn er zomaar even 10.000 commerciële rusthuisbedden weggekocht bij de niet-commerciële sector. Uitbaters doen het alleen voor meer geld en strijken woekerwinsten op, terwijl deze sector zoveel bijkomend geld nodig heeft. Pater Damiaan die enkele weken geleden in Rome heilig werd verklaard woonde in Tremelo, een dorpje op 10 kilometer van waar ik woon. In Tremelo is er ook een rustoord genoemd naar Damiaan. Dit rustoord is overgekocht door de commerciële Senior Living Group. Vorig jaar deelde dit rustoord 28 miljoen euro uit aan de aandeelhouders. Weet je wat dat is, 28 miljoen euro? Dat is het jaarloon van 620 verpleegsters.

Neen, je kunt geen winst maken op de rug van zwakkeren en bejaarden. Privatisering leidt tot dure rustoorden voor de meerbegoeden en tot onwaardige rustoorden voor armeren. Privatisering leidt tot afbouw van personeel en afbouw van degelijke zorg.Er is geld nodig voor rustoorden en kinderopvang. Dan wil ik een Europa waarin de overheid het recht heeft deze rustoorden en deze kinderopvang te blijven subsidiëren.

Als mijn kleindochter nood heeft aan kinderopvang dan wil ik ze achterlaten met een gerust hart, dan wil ik dat er kwalitatief toezicht is van de overheid en niet zoals in de geprivatiseerde kinderopvang in Nederland waar de overheid zich terugtrekt als toezichthouder. Ik werk in het universitair ziekenhuis Gasthuisberg in Leuven, het grootste ziekenhuis van Europa met meer dan 8.000 werknemers. Gezondheidszorg is een recht voor iedereen. Geen winst op kap van de zieken, hulpbehoevenden, bejaarden. Europese politici beslissen ver boven ons hoofd maar gelukkig zijn er ook vele frisse en groene ideeën die we samen met vakbonden, niet-gouvernementele organisaties en progressieve politieke partijen kunnen verwenzenlijken. Eerst de mensen, niet de winst.

Put people First, not profit. Also in Europe!

Tine Van Rompuy, zus van Europees president Herman Van Rompuy

Communautair dossier

Godenslaap 14-11-2009 - Eric Defoort - de standaard
Erwin Mortier kreeg enige dagen geleden de Ako Literatuurprijs voor zijn roman Godenslaap. (.)
In een verslag van de prijsuitreiking en in een aansluitend vraaggesprek (DS 12 november) verneem ik tot mijn grote verbazing dat Mortier hoopte 'met zijn roman de Vlaams-nationalisten een pad in de korf te hebben gezet'. Tiens, tiens. Ik ben Vlaams-nationalist én verslaafd aan de Franse cultuur, niet in het minst aan de literatuur. Welnu ik heb al lezend op geen enkel ogenblik iets dat ook maar van ver op een pad zou kunnen lijken in mijn korf terecht zien komen. Mortier verduidelijkt: de taal in zijn boek is 'vooral de evocatie van de taalwereld van de Franstalige bourgeoisie uit de belle époque. Dat is een periode die wij vergeten zijn.' Ik in ieder geval niet. Mortier wijst erop dat 'die bourgeoisie zoveel grote Franstalige auteurs in Vlaanderen heeft voortgebracht die we vergeten zijn. Ze krijgen niet de erkenning die ze verdienen.' Hij heeft volledig gelijk. Maar de bourgeoisie zoals die via de familie van Helena uit Godenslaap naar voren komt heeft niet zozeer iets te zien met grote Franse literatuur dan wel met dat soort Franstalige burgerij in Vlaanderen die van Emile Verhaeren in zijn gedicht Pauvres vieilles cités te horen krijgt: 'Vos cerveaux sans révolte et vos coeurs sans fierté se complaisent aux moindres choses.' Uiteraard zijn dat verzen die mij bijwijlen ook heel sterk aan delen van Vlaanderen van vandaag doen denken.
Mortier noemt Maeterlinck, Verhaeren, van Lerberghe, Hellens. Ik zou er nog graag de Antwerpenaren Max Elskamp en vooral Georges Eekhoud aan toevoegen. Wordt hun allen erkenning ontzegd door de schuld van de Vlaams-nationalisten? De Franse Nobelprijswinnaar Anatole France, in deze collega van Maeterlinck, is al lang vergeten in Frankrijk en dat betreur ik zeer. In Duitsland zullen er maar weinigen zijn die iets weten, laat staan gelezen hebben van Nobelprijswinnaar Franz Werfel en dat stemt mij droevig. Wiens schuld is dat? Ik weet - en Mortier samen met mij - dat 'je niet eens zo oud hoeft te worden om die stille erosie om zich heen te zien grijpen'. Ik antwoord de auteur van Godenslaap met de woorden die hij laat uitspreken door de man van zijn hoofdpersonage Helena: 'It's inevitable, love. Inevitable.'
Mortiers polemische uitspraken die helemaal niet bij Godenslaap aansluiten, stemmen mij wel dankbaar. Er zit een deel waarheid in. Door hem krijg ik de gelegenheid om samen met hem te eisen dat de Franstalige literatuur die in Vlaanderen tot stand kwam, erkend en gekoesterd wordt als een belangrijk deel van het cultureel erfgoed in Vlaanderen.
Zo zie ja maar …

Binnenland

Was er deze week niet bij. Tenzij als het ging over koetjes en kalfjes. Maar dank zij staatssecretaris Schouppe komt er eindelijk beweging in het verkeer(s)reglement.
Nu nog één gemakkelijke vraag aan de Staatssecretaris:
Wie moet de schade betalen als volgende situatie zich voordoet: Een auto die in een éénrichtingsstraat in de verkeerde richting rijdt en botst met een auto die van links uit een zijstraat komt en de éénrichtingsstraat in de goede richting wil inrijden? Weet iemand het antwoord?

Buitenland

Europa: Dat was pas nieuws. Tot in het verre Albion en White House. Een Vlaming die
gaat praten met Barack Obama. De haiku's zullen als warme broodjes de deur uitvliegn.

Mop van de week

Met de Sint op komst, toch maar oppassen ...

Jantje zit op de schoot van de goeie Sint en kijkt een beetje schuw om zich heen. Sinterklaas zegt tegen Jantje : "Ik weet met wat jantje graagspeelt".
Jantje kijkt hem aan en vraagt : " Met wat, Sinterklaas?". "Met autootjes", antwoordt deze.
"Hoe weet jij dat?," vraagt Jantje verbaasd. Sinterklaas tikt zachtjes met zijn wijsvinger tegen het neusje van Jantje en zegt : "Ik.. zie.. dat.. aan.. uw.. neusje..".
"En ik weet met wat Jantje nog graag speelt", gaat Sinterklaas verder. "Met wat, Sinterklaas?", vraagt Jantje opnieuw. "Met knikkertjes", antwoordt hij. "Hoe weet jij dat?," vraagt Jantje. Opnieuw tikt Sinterklaas zachtjes met zijn wijsvinger tegen het neusje
van Jantje en zegt : "Ik.. zie.. dat.. aan.. uw.. neusje..".
Jantje kijkt hem 'n beetje geniepig aan en zegt : Maar ik weet met wat Sinterklaas graag speelt"! "Ah ja, en met wat dan wel?", vraagt hij. "Met de meisjes!", antwoordt Jantje vlug.

Sinterklaas is uiteraard nogal geschrokken en vraagt een beetje onzeker: "Zie jij dat soms ook aan mijn neusje, Jantje?". "Neen", zegt Jantje,... " maar ik riek het aan uw vinger!"

Tot ziens,
Pjotr

Geen opmerkingen: