26 september 2008

Nieuwsbrief

Voor U Anders gelezen/geschreven

Een mooi voorbeeld van hoe verschillend de FR/NL talige media hun kiezers informeren:
LLB 10/09 Francis Van de Woestyne : Ce n'est pas baisser la garde de dire cela, c'est entendre la demande formulée par les élus de 6 millions de Flamands. Respecter cette demande suppose évidemment que les Flamands cessent de vouloir imposer leur réforme. Et là, on est encore loin du compte.
Dezelfde dag in De Standaard Bart Sturtewagen: Er is geen wil aan Franstalige zijde om het comfort van de huidige bevoegdheids- en middelenverdeling los te laten. … De Franstaligen kamperen in fine nog altijd op de overtuiging dat de Vlamingen toch niet echt in een splitsingsscenario geloven omdat ze de kosten ervan vrezen. Tot dusver heeft de tijd hen gelijk gegeven. Maar de prijs is hoog. Het samenleven in dit land is met bitterheid besmet. Deontologie en mediacratie rijmen niet met elkaar.

Communautair dossier

LLB débats: écrit par BF le 19/09
Que voyons-nous ?
Phase 1 : Les Flamands, Yves Leterme en tête, ont promis monts et merveilles: scission BHV, fin des facilités en Flandre, régionalisation de tout, jusqu'au code de la route, etc ... etc ... etc
Phase 2 : Les Francophones disent NON, nous ne sommes demandeurs de rien !
Phase 3 : Leterme, après 3 démissions, qui est à l'origine de tout ce barda, dit, une fois premier ministre, une fois étant au contact de l'étranger, Europe, Chine, etc ..., "je m'en lave les mains, ce n'est pas au fédéral de résoudre la question, ne m'emm... plus avec ça, je suis dans une sphère internationale, et je tiens bien à rester à mon poste, après moi le déluge ! Que les explorateurs, informateurs, cosmonautes et autres se démer..."
Phase 4 : 36 ultimatums des Flamands, 36 EXIGENCES de garanties. Les ultimatums ne donnent rien et ils n'ont absolument aucune garantie de rien, on nomme 3 médiateurs francophones, les Flamands s'étant tous cassé les dents ne veulent plus aller au front !
Phase 5 : Les Francophones, nonchalants, en remettent une couche : "On démarre d'une page blanche, il faut nommer les bourgmestres élus, il faut élargir Bxl, il faut une négociatin sur BHV". Phase 6 : Les Flamands sont "grosjeans comme devant", ils n'ont, après un an absolument RIEN, ils sont face à des électeurs en 2009 à qui ils ont TOUT promis.
Conclusion : Les Francophones, après réflexions, ont parfaitement bien manoeuvrer. Ils n'ont rien à perdre. Les Flamands prometteurs ont à perdre leurs électeurs, et se retrouve devant une situation qui ne leur donne que deux choix, on discute avec les Francophones et on tient compte de leurs revendications, ou, on proclame notre indépendance, et on perd Bruxelles.
Moralité : Bien joué les Francophones !

écrit par Andre.M le 22/09
Le fait que M. Bourgeois soit contraint à la démission dans le gouvernement flamand est une bonne nouvelle pour la démocratie. Cela signifie que les politiques plus responsables du Nord du pays sont enfin revenus de l'aberration dans laquelle les entraîne depuis plus d'un an le parti-suppositoire du CD&V. Qu'il soit désormais moins question de cette course à celui qui sera le meilleur flamand augure d'un avenir plus serein. Tout n'est peut-être pas perdu dans le royaume d'Absurdie.

écrit par dopey le 22/09
Il a fait éclater le cartel CD&V-NVA ! Chapeau Didier ! Patience et longueur de temps
Font plus que force ni que rage.

DS 12/09 De Roover:
Eyskens betoogt dat de christendemocratie onverzoenbaar is met een perverse vorm van nationalisme, die leidt tot onverdraagzaamheid, agressiviteit, veroveringdrang en nog van dergelijk fraais. … Waar zit de onverenigbaarheid met een nationalisme dat niet verglijdt naar genoemde vormen van beschavingsgebrek?
M.E.: Nationalisten willen oplossingen waarbij de ene gemeenschap wint en de andere verliest, christendemocraten niet. Die willen solidair zijn.
DR.: Wel, nationalisten willen ook solidair zijn. Het woord staat zelfs in Eyskens' definitie. Zoals iedereen bepalen ze drie solidariteitsniveaus: de spontane tussen familieleden en kennissen, de interpersoonlijke tussen leden van een land en de internationale over de grenzen. Vlaams-nationalisten willen die grenzen anders trekken, niet het solidariteitsbeginsel betwisten.
De houdbaarheid van de kartelformule CD&V/N-VA zal bepaald worden door het antwoord op de vraag in hoeverre de CD&V zich kan bevrijden van het Belgisch-dogmatisch staatsdenken.
… Mark Reynebeau in DS. 'Hoe moet het nieuwe Vlaanderen er uit zien?' Een terechte vraag, maar niet als voorwaarde voor het streven naar zelfbestuur. Want het antwoord op die vraag zal anders luiden bij een christendemocratische Vlaams-nationalist dan bij een liberale, socialistische, rechtse of ecologische.
Als nationalisten vooraf zouden bepalen hoe Vlaanderen er zal uitzien, en daarmee de Vlaamse burger buitenspel zetten, zouden Eyskens en Reynbeau eindelijk eens met reden op het Vlaams-nationalisme kunnen inhakken.

Binnenland

De Tijd: diploma’s voor domoren
Wij hadden in Vlaanderen het geluk van de beste universiteiten ter wereld te hebben. Helaas kwam die kwaliteit de voorbije decennia geruisloos op de helling te staan. Universiteitsprofessoren doorbreken de stilte en slaan alarm: 'Het niveau daalt. Universiteiten zijn veredelde vakscholen aan het worden.' Vijf oorzaken waardoor de lat steeds lager gaat.
'Democratisering betekende vroeger dat de beurs van je vader geen rol mocht spelen om al dan niet aan hogere studies te beginnen', stelt een jonge professor sociale wetenschappen van de Gentse universiteit. 'Terecht. Maar de lading van het begrip is verschoven. Vandaag heb je een intellectuele democratisering. Iedereen, slim of dom, kan naar de universiteit.'

Wie beter beslagen op het ijs wil komen, moet een (dure) MBA of buitenlandse opleiding volgen. Ook het netwerk van ma of pa doet het weer om een job te vinden. Met het perverse effect dat het mantra van democratisering opnieuw tot sociale differentiatie leidt.
Het eerste jaar aan de universiteit is daarom in grote mate een inhaaljaar geworden.'
Het verschil met vroeger is dat de nadruk in het middelbaar meer op communicatie en vaardigheden gericht is, en minder op het cognitieve. : 'moi avoir soif' volstaat. Perfecte volzinnen zijn niet meer nodig.'
'Behalve dat van het middelbaar steeds meer geëist wordt. We moeten studenten niet alleen talen bijbrengen, en wetenschappen, maar ook informatica, verkeersreglementering, milieubewustzijn, weerbaarheid, creativiteit, en ga zo maar door. Dan is het misschien logisch dat je niet alles even grondig meer kunt aanpakken.'
Als er honderd studenten binnenkomen, kun je het niet maken dat er daarvan negentig 'verloren gaan'. Dat zou niet efficiënt zijn. Een verspilling van middelen. Dus krijgen professoren richtlijnen om in het eerste jaar mild te delibereren. Hoe meer studenten, hoe meer middelen een universiteit krijgt van de overheid.
Een professor uit de wiskunde getuigt hoe zij en haar collega's hoofdstukken weglaten of zelfs vakken afvoeren om het programma minder zwaar te maken. 'We worden gedwongen ons aan te passen aan de meerderheid. We vragen ons hier zelf vaak af waar we eigenlijk mee bezig zijn.'
Maar minstens even nefast als de druk van de centen, is de evaluatie van de proffen die tegenwoordig in grote mate door de studenten gebeurt. 'Een prof die te veel studenten laat zakken, krijgt een slechte evaluatie', horen we overal. 'Je academische carrière komt in het gedrang als je je te lastig opstelt. Waarom zou je het de studenten dan moeilijk maken?'
… Maar één ding valt wel op: de studenten die hun opleiding in de voorziene tijd afronden, zijn een minderheid geworden. Tegenwoordig doen ze snel zes, zeven jaar over het 'verzamelen' van die credits. De universiteiten zullen dat trouwens niet ontmoedigen, want die slenteraars betalen elk jaar inschrijvingsgeld. Maar de ouders moeten die extra studiejaren wel bekostigen. En het betekent de facto ook dat de lat lager ligt.'
Proffen kunnen tegenwoordig at random examens samenstellen uit de gigantische databanken met vragen die de uitgevers ter beschikking stellen. Een mogelijkheid waar ze naar verluidt gretig gebruik van maken. De reden daarvoor ligt voor de hand: lesgeven brengt de professoren niets op. Publiceren wel. Je promotiekansen hangen af van je onderzoeksprestaties.
… 'Weet je wat ze hier soms zeggen?', zucht de sociale wetenschapper, 'Goed lesgeven, is parels voor de zwijnen. Ze snappen het toch niet. We zijn daar allemaal behoorlijk cynisch over geworden.'
Volksverheffing is een nobele gedachte, geven onze gesprekspartners toe. Maar hoe vermijd je dat de universiteit afglijdt naar een veredelde vakschool? Dat gratis een synoniem wordt voor gratuit? Hoe garandeer je dat een universitair diploma garant staat voor kwaliteit, zonder te vervallen in elitaire clubjes?

Defensie doet ook goede zaken:
Ons land heeft zestien F-16-gevechtsvliegtuigen verkocht aan Jordanië: vier tweezitters en twaalf eenzitters. Alle betrokken F-16’s zijn gemoderniseerde toestellen, die een midlifeupdate (MLU) kregen.

Defensie leeft op grote voet: 64 generaals met dienstwagen
Volgens tellingen zijn het er 64, terwijl ook nog tientallen dienstwagens klaar staan voor kolonels en anderen, zoals het hoofd van de Protestantse Aalmoezeniersdienst en zelfs een gepensioneerde topman. Het departement Defensie stelt méér dienstwagens met chauffeur ter beschikking dan alle andere departementen samen, becijferde het socialistische Kamerlid David Geerts. De wagens staan soms ook ten dienste van de vrouwen van de generaals. Ze laten zich rijden naar de supermarkt en andere winkels, ontdekte de Vlaamse krant De Morgen zaterdag. Het ministerie van Defensie ontkent de cijfers niet. Een woordvoerder zegt dat de generaals de wagens nodig hebben voor hun vele werk in heel België.
Even een kleine correctie aanbrengen: de generaals hebben minstens één maar soms twee dienstvoertuigen en gezien de grote beschikbaarheid van de chauffeur (vooral de lange wachttijden tijdens de ‘activiteiten’) heeft elke generaal minstens twee chauffeurs. Pieter De Crem erfde van zijn voorganger een gepantserde mercedes waar zelfs de eerste minister niet aan kan. En dan zijn er nog de talloze anonieme wagens van de inlichtingendienst … die ook dienen om boodschappen mee te doen.
Dat elke chauffeur van zo’n dienstwagen een gsm van het leger heeft is dan maar een klein detail.


De legerbasis in het Canadese Suffield was het vierde jaar op rij hét trefpunt voor het puikje in bemonstering en ontsmetting tijdens NAVO-oefening Precise Response. Van 6 tot 25 juli kregen 22 genisten van de CBRN-compagnie (chemische, biologische, radiologische en nucleaire wapens) van het 4de Bataljon Genie allerhande gifstoffen voorgeschoteld tijdens levensechte oefeningen. Een uitgelezen kans om te polsen hoe snel en effi ciënt Defensie de
allernieuwste strategische bedreigingen kan counteren.
In 1977, nauwelijks was ik de eerste Belgische officier die daar een gespecialiseerde cursus volgde. Dat was onderdeel van een vier maand durende cursus in Canada met bezoek aan het grootste Amerikaanse militair labo in de USA waar dagelijks meer dan duizend dieren aan alleerlei proeven worden onderworpen. Ik zag daar “toen strikt geheim” voor het eerst een voorstelling van een binair chemisch wapen

HNB D Van der Maelen
De belastingen worden opvallend lakser geïnd in Franssprekend België dan in Vlaanderen. Wanbetalers worden er nauwelijks aangepakt. Mocht de fiscus iedereen even streng behandelen, dan brengt dit jaarlijks meer dan 800 miljoen euro op, becijfert Dirk Van der Maelen (SP.A). Dat is ongeveer 10 % van de transfers die kunnen bespaard worden. Hey Yves & Didier, waar wachten jullie op?

Dopingjager?
DS: De bekende dopingjager Renno Roelandt, ondervoorzitter van het BOIC en lid van het Wereldantidopingagentschap (WADA), heeft atleet Erik Wijmeersch in 1998 aangeraden om groeihormonen te nemen. … Hij zei me: 'als ik van jou was, dan zou ik het echt proberen. Het is onopspoorbaar en je gaat er sneller van lopen'. Ik heb zijn advies gevolgd. Tussen eind 1998 en het voorjaar 2001 heb ik doping genomen.

Buitenland

Gaat Nederland de goede weg op of juist omgekeerd? … even lezen, let niet op de pamflettaire toon.
"Hele generaties Marokkaanse jongeren groeien op als tuig zolang normen en waarden op straat niet keihard worden gehandhaafd." Wie is aan het woord? Geert Wilders? Wacht even, we smijten er nog een stevig citaat tegenaan. "Er worden miljoenen gepompt in zinloze projecten. Maar er is een harde aanpak nodig. We moeten zorgen dat de jeugd het zo druk heeft met school, werk, stages en naschoolse opvang in de avond- en weekeinden, dat op straat rondhangen niet eens meer kan. De overheid moet nu laten zien dat het gedogen ophoudt." De kordate taal komt niet uit de mond van Geert Wilders of Filip Dewinter. Aan het woord zijn Driss el Boujoufi en Hoessein Aarab van de Unie van Marokkaanse Moslimorganisaties in Nederland.
El Boujoufi en Hoessein Aarab werpen op dat de hele Marokkaanse gemeenschap de dupe dreigt te worden van de softe aanpak van de overheid en eisen een einde aan het knuffelbeleid. "Steeds meer ouders laten ons weten dat ze graag een steun in de rug van de overheid willen en een keiharde aanpak als enige mogelijkheid zien om ontspoorde jongeren weer op het rechte pad te krijgen. Jongeren denken nu dat alles mag." Net wat wij al jaren zeggen.


Mop van de week

Zie ik echt niet zitten na zo’n rotweek.

Tot ziens,
Pjotr

Geen opmerkingen: